Sursundari Chariyam

Author(s): Dhaneshwarmuni, Mahayashashreeji
Publisher: Omkar Gyanmandir Surat

Page 682

परिहार्साइहिं खणं अच्छित्ता सुरय-सेवणारंभे । मिल्लइ अंगुलीयं देवी आभरण-ठाणम्मि ॥ १३९ ॥ पारद्धम्मि य सुरए सहसा आयढिऊण करवालं । चेडी-वेसेण ठिओ तणय-कयंतो तहिं पत्तो ॥ १४० ॥ जणणी-सुरयासत्तं जणयं घाएउमुज्जओ तणओ । हा ! हा ! कट्ठमकज्जं धिरत्थु संसार-वासस्स ॥ १४१ ॥ जाणतो निय-पुत्तो पियरं घाएइ जणणि-संजुत्तं । दोस-परद्धो जम्हा अहो ! दुरंतो इमो दोसो ॥ १४२ ॥ रागाओ होइ दोसो दोसाओ होइ वेर-संबंधो । वेराओ पाणि-घाओ तत्तो गुरु-कम्म-बंधोत्ति ॥ १४३ ॥ कैम्म-गुरू पाणि-गणो निवडइ तिरि-नरय-दुक्ख-गहणम्मि । दुक्ख-परद्धो पावं कुणमाणो भमइ पुंणरुत्तं ॥ १४४ ॥
परिहासादिभिः क्षणमासित्वा सुरतसेवनाऽऽरम्भे । मुञ्चत्यङ्गुलीकं देव्याभरणस्थाने ॥ १३९ ॥ प्रारब्धे च सुरते सहसा आकृष्य करवालम् । चेटीवेशेन स्थितस्तनयकृतान्तस्तत्र प्राप्तः ॥ १४० ॥ जनजीसुरताऽऽसक्तं जनकं हन्तुमुद्यतस्तनयः । हा ! हा ! कष्टमकार्य धिगस्तु संसारवासस्य ॥१४१ ॥ जानन्निजपुत्रः पितरं हन्ति जननीसंयुक्तम् । द्वेषपरद्धो यस्मात् अहो ! दुरन्तोऽयं दोषः ॥ १४२ ॥ रागात् भवतिद्वेषो द्वेषाद्भवति वैरसंबंधः । वैरात् प्राणिवधस्ततो गुरुकर्मबन्ध इति ॥१४३ ॥ कर्मगुरुः प्राणिगणः निपतति तिर्यग्नरकदुःखगहने । दुःखपरद्धस्पापं कुर्वन् भ्रमति पुनरुक्तम् ॥ १४४ ॥ १. तनयरूपकृतान्त इत्यर्थः । २. परद्धो = पीडित: ३. कर्मर्भिर्गुरुः कर्मबहुल इत्यर्थः । ४. भूयः ।
सुरसुन्दरीचरित्रम्
षोडशः परिच्छेदः
६५७