Sursundari Chariyam

Author(s): Dhaneshwarmuni, Mahayashashreeji
Publisher: Omkar Gyanmandir Surat

Page 667

सुरसुंदरीइ भणियं पवड्ढमाणक्खरं इमं देव ! । 'सं-ब-ल' मुत्तरमेत्थं रन्ना भणियं पिए ! भणसु ॥ ५० ॥ आमंतिजउ लच्छी कत्थ वसंताण नासए बुद्धी । कत्थ न नासइ सुहडो पिययम ! साहेसु एयं भे ? ॥ ५१ ॥ भणियं रन्ना सुंदरि ! पडिलोमं वड्ढमाण वनमिणं । 'सं-गा-मे' इति, तत्तो, रन्ना भणियं पिए ? भणसु ॥ ५२ ॥ किं धरइ पुन्न-चंदो, किंवा इच्छंति पामरा खित्ते । आमंतसु अंत-गुरुं किंवा सोक्खं पुणो सोक्खं ? ॥ ५३ ॥ दठूण किं विसट्टइ कुसुम-वणं जणिय-जण-मणाणंदं । कह णु रमिजइ पढम पर-महिला जार-पुरिसेहिं ? ॥ ५४ ॥
सुरसुन्दर्या भणितं प्रवर्धमानाक्षरमेमं देव ! । शम्बलमुत्तरमत्र राज्ञा भणितं प्रिये ! भण ॥ ५० ॥ आमत्र्यतां लक्ष्मीः कुत्र वसतां नश्येत् बुद्धिः । कुत्र न नश्यति सुभटः प्रियतम ! कथय एतद्भवतः ? ॥५१॥ राज्ञा भणितं सुंदरि ! प्रतिलोमं वर्धमानवणेदं । सं-ग्रामे इति, ततो, राज्ञा भणितं प्रिये ! भण ॥५२ ॥ किं धरति पूर्णचन्द्रः, किं वेच्छति पामराः क्षेत्रे । आमत्र्यसे अन्तगुरुं किं वा सुखं पुनः सुखम् ॥ ५३ ॥ दृष्टवा किं विकसति कुसुमवनं जातजनमन-आनन्दम् । कथन्तु रम्यते प्रथमं परमहिला जारपुरुषैः ? ॥५४ ॥
१. शं सुखम् , शाम्बं = वज्रम् , शम्बलं = पाथेयमः इत्येवं वर्धमानैकैकाक्षरैरुत्तराणीति। २. मे = हे लक्ष्मि ! ग्रामे, संग्रामे, इत्यर्थः । ३. पामरो = कुटुम्बी । ४. अन्ते गुरुर्यस्य तम् , सगणमित्यर्थः । ५. विसट्टइ = विकसति ।
६४२
षोडशः परिच्छेदः
सुरसुन्दरीचरित्रम्