Sursundari Chariyam

Author(s): Dhaneshwarmuni, Mahayashashreeji
Publisher: Omkar Gyanmandir Surat

Page 679

अह सो बाल-वयंसो नाऊणं निच्छयं कुमारस्स । गंतूण य तं रन्नो जहट्ठियं साहए सव्वं ॥ १२१ ॥ रन्नावि मेहनाओ वाहरिऊणं विमग्गिओ कन्नं । तेणवि य तस्स दिना वियसिय-वयणारविंदेण ॥ १२२ ॥ गंगावते वत्तं पाणिग्गहणं महा-विभूईए । नीया य मयणवेया कुमरेणं नियय-नयरम्मि ॥ १२३ ॥ सोऊण पाणिग्गहणं जलवेगो दुमिओ य चित्तेण । कन्ना-विओय-दुहिओ दुक्खं नरओवमं पत्तो ॥ १२४ ॥ रुट्ठो अणंगकेउस्स चिंतए विविह-मारणोवाए । लद्धोवाओ गंतूण साहए मयणवेगस्स ॥ १२५ ॥ मित्त ! तुमं न वियाणसि जे?-सुओ तं हि मयरकेउस्स । सुरसुंदरीइ पुत्तो इहाणिओ जन्म-दिवसम्मि ॥ १२६ ॥
अथ स बालवयस्यो ज्ञात्वा निश्चयं कुमारस्य । गत्वा च तं राज्ञो यथास्थितं कथयति सर्वम् ।।१२१ ॥ राज्ञापि मेधनादो व्याहृत्य विमार्गित: कन्याम् । तेनापि च तस्मै दत्ता विकसितवदनारविन्देन ॥१२२ ॥ गगावर्ते वृतं पाणिग्रहणं महाविभूत्या । नीता च मदनवेगा कुमारेण निजकनगरे ।। १२३ ॥ श्रुत्वा पाणिग्रहणं जलवेगो दुनश्च चितेन । कन्यावियोगदुःखितो दुःखं नरकोपमं प्राप्तः ॥१२४ ।। रुष्टोऽनङ्गकेतो: चिन्तयति विविधमारणोपायान् । लब्धोपायो गत्वा कथयति मदनवेगस्य ॥ १२५ ॥ मित्रं ! त्वं न विजानासि ज्येष्ठसुतस्त्वं हि मकरकेतोः । सुरसुन्दर्याः पुत्र इहानीतो जन्मदिवसे ॥१२६ ।। १. जिट्ठ । २. रीए ।
-
षोडशः परिच्छेदः
सुरसुन्दरीचरित्रम्