Sursundari Chariyam

Author(s): Dhaneshwarmuni, Mahayashashreeji
Publisher: Omkar Gyanmandir Surat

Page 636

तुमए चिय मह सिटुं अवहरिओ पुव्ववेरियसुरेण । तो चित्तवेगखयराहिवस्स गेहम्मि वड्ढिहिसि? ॥ १२० ॥ एयं तं संजायं ता पुणरवि पुत्त ! ताओ विजाओ । साहेसु, चयसु सोगं निययपए जेण ठावेमि ॥ १२१ ॥ मोत्तूण विसयसंगं भवभमणुब्भंतमाणसा अम्हे । इच्छामो पव्वजं निरवजं संपयं काउं ॥ ११२ ॥ इय सुरसुंदरि! जाव य ताओ वज्जरइ ताव सहसत्ति। दमघोसवंदणत्थं धरणिंदो आगओ तत्थ ॥ १२३ ॥ दळूणमयरकेउं सुइरं निज्झाइऊण वज्जरइ। जाणसि कुमार! सो हं पुव्वभवे आसि तुह जणओ ॥ १२४ ॥ भीमरहो नामेणं मज्झ य अइवल्लहो तुमं आसि । कुसुमावलिसंभूओ कणगरहो नाम पुत्तोत्ति ॥ १२५ ॥
त्वया चैव मम शिष्टमपहतः पूर्ववैरीसुरेण । ततश्चित्रवेगखेचशधिपस्य गेहे वर्धिष्यसे ? ॥ १२० ॥ एतत्तं सञ्जातं तस्मात् पुनरपि पुत्र ! ताः विद्याः। साध्य त्यज शोकं निजकपदे येन स्थापयामि ॥ १२१ ॥ मुक्त्वा विषयसङ्गं भवभ्रमणोद्धान्तमनसा वयम् । इच्छामः प्रव्रज्यां निरवद्यां साम्प्रतं कर्तुम् ॥१२२ ॥ इति सुरसुन्दरी ! यावच्च तातः कथयति तावत् सहसेति। दमघोषवंदनार्थं धरणेन्द्र आगतस्तत्र ॥ १२३ ॥ दृष्ट्वा मकरकेतुं सुचिरं निध्याय कथयति । जानासि कुमार सोऽहं पूर्वभवे आसीत् तव जनकः ॥ १२४ ॥ भीमरथो नाम्ना मम चातिवल्लभस्त्वमासीत् । कुसुमावली संभूतः कनकरथो नामा पुत्र इति ॥ १२५ ॥
१. उब्भंत उभ्रान्तम्-खिन्नम् ।
सुरसुन्दरीचरित्रम्
पञ्चदशः परिच्छेदः
६११