Sursundari Chariyam

Author(s): Dhaneshwarmuni, Mahayashashreeji
Publisher: Omkar Gyanmandir Surat

Page 645

तं किंपि आसि तइया तेसिं तणयस्स संगमे सोक्खं । कहिंउपिं जं न तीरइ संकोसं मुत्तिसोक्खेण ॥ १७४ ॥ इत्तो य कुसग्गपुरे गंतूणं भाणुवेग-खयरेण ।। नरवाहणस्स रनो सिट्ठो सव्वोवि वुत्तंता ॥ १७५ ॥ नरवाहणेण भणियं एय-निमित्तं सुरक्खिया ऐसा ।। मग्गंताणवि पुव्विं न य दिना अन्न-राईण ॥ १७६ ॥ तीए जम्म-दिणेच्चियं आइटुं आसि दिव्व-नाणीहि । एसा कन्ना होही विजाहर-चक्किणो भज्जा ॥ १७७ ॥ संत्तुजय-रुद्धस्सिह मह दिन्नं जेण जीवियं तइया । सुरसुंदरीवि दिन्ना तस्स मए किमिह पुच्छाए ? ॥ १७८ ॥ वाहरिओ जोइसिओ भणिओ नीसेस-दोस-परिसुद्धं । वीवाहलग्गदिवसं साहेसु निरूविऊणम्ह ॥ १७९ ॥ तत् किमपि आसीत् तदा तयोस्तनयस्य सङ्गमे सुखम् । . कथयितुं यन्न शक्यते सङ्काशं मुक्तिसुखेन ॥ १७४ ॥ इतश्च कुशाग्रपुरे गत्वा भानुवेगखेचरेण । नरवाहनस्य राज्ञः शिष्टः सर्वोऽपि वृतान्तः ॥ १७५ ॥ नरवाहनेन भणितमेतन्निमित्तं सुरक्षितैषा । मार्गयद्भ्योऽपि पूर्वं न च दत्ता अन्यराज्ञेभ्यः ॥ १७६ ॥ तस्यां जन्मदिनैवाऽऽदिष्टमासीत् दिव्यज्ञानीभिः । एषा कन्या भविष्यति विद्याधरचक्रवर्तिनो भार्या ॥ १७७ ॥ शत्रुञ्जयरुद्धस्येह मम दत्तं येन जीवितं तदा । सुरसुन्दर्यपि दत्ता तस्मै मया किमिह पृच्छया?॥ १७८ ॥ व्याहृतः ज्योतिषो भणितो नि:शेषदोषपरिशुद्धम् ।। विवाहलग्नदिवसं कथय निरूप्याऽस्मान् ॥ १७९ ॥
१. संकाशं-तुल्यम् । २. एत्तो । ३. तु र । ४. सा उ ।
६२०
पञ्चदशः परिच्छेदः
सुरसुन्दरीचरित्रम्