Sursundari Chariyam

Author(s): Dhaneshwarmuni, Mahayashashreeji
Publisher: Omkar Gyanmandir Surat

Page 649

सो भमिऊण भवोहं मरु-देसे हरिसऊय गामम्मि । मेहरो अज्जुण नामो इहेव भरहम्मि उववन्नो ॥ १९८ ॥ अच्छुत्तावि हु तत्तो भमिउण भवेसु विविह-रूवेसु । महिला अज्जुणगस्स उ बंधुसिरी नाम उववत्रा ॥ १९९ ॥ अवरोप्पर पिईए किसि-कम्म-रयाण वच्चए कालो । दोण्हवि दयापराणं पयईए तणु-कसायाणां ॥ २०० ॥ पत्ते पाउस-काले पडिए अह पौणियम्मि पउरम्मि । निय पलिहईइ दोहिवि किसि-कम्मं काउमाढत्तं ॥ २०१ ॥ • तत्थ य एगो कमलो सगब्भ हरिणीए संगओ वसइ ।। पलिहइपरिपेरंते चरइ तणं तीइ संजुत्तो ॥ २०२ ॥ अह अनया पविटुं खित्ते दट्टण हरिणजुयलं तं । अज्जुणओ हेकंतो चलिओ नीसारणट्टाए ॥ २०३ ॥
स भ्रान्त्वा भवौघं मरुदेशे हर्षपुरग्रामे । मेहरः अर्जुननामेहैव भरते उपपन्नः ।। १९८ ॥ अक्षुब्धाऽपि ततो भ्रान्त्वा भवेषु विविधरूपेषु । महिला अर्जुनस्य तु बन्धुश्री-म्निी उपपन्ना ।। १९९ ॥ परस्परप्रीत्त्योः कृषिकर्मरतयो-व्रजति कालः । द्वयोरपि दयापरयोः प्रकृत्या तनुकषाययोः ॥ २०० ।। प्राप्ते प्रावृट्काले पतितेऽथ पानीये प्रचुरे ! । निजपलियां (क्षेत्रे) द्वावपि कृषिकर्म कर्तुमारब्धम् ॥ २०१ ॥ तत्र चैकः कमल: सगर्भहरिण्या सङ्गतो वसति । क्षेत्रपरिपर्यन्ते चरति तृणं तया संयुक्तः ॥ २०२ ॥ अथान्यदा प्रविष्टं क्षेत्रे दृष्ट्वा हरिणयुगलं तम् । अर्जुनको निषेधुश्चलितो निःसारणार्थे ॥ २०३ ॥ १. मेहरो-गामप्रवर। २. कृषिकर्मरतयोः । ३. पानीयं =जलम् । ४. कमलो = हरिणः। ५. निषेधन् ।
६२४
पञ्चदशः परिच्छेदः
सुरसुन्दरीचरित्रम्