Sursundari Chariyam

Author(s): Dhaneshwarmuni, Mahayashashreeji
Publisher: Omkar Gyanmandir Surat

Page 639

जाओ समणो तत्तो अभिग्गहो एरिसो मए गहिओ । गुरुमूले जाजीवं मासं मासाउ भोत्तव्वं ॥ १३८ ॥ अह अन्नया कयाइवि विहरंतो हत्थिसीसए पत्तो । पारणदिणे पविट्ठो भिक्खट्ठा तत्थ नयरम्मि ॥ १३९ ॥ अह दित्तसैंडपडिपेल्लिओ अहं निवडिओ धरावट्टे । हसिओ विमलस्स सुएहिं पावकम्मेहिं पुणरुत्तं ॥ १४० ॥ तं कथं बलं संपइ गइंदपडिपेल्लिणेक्करसियं ते ? । इय भणमाणा ताहे हंतुं उद्धाइया सव्वे ॥ १४१ ॥
पिइवेरं सुमरंता समागया लउडपत्थरविहत्था । दट्ठू य ते कुविओ अहंपि अन्नाणोसेण ॥ १४२ ॥
घेत्तूण खंभमेगं तत्तो उद्धाइओ इय भणंतो । रे ! रे ! सीहस्स बलं खंडिज्जइ किं सियालेहिं ? ॥ १४३ ॥
जातस्श्रमणस्ततोऽभिग्रह ईदशो मया गृहीतः
गुरुमूले यावज्जीवं मासं मासाद् भोक्तव्यम् ॥ १३८ ॥ युग्मम् ॥ अथान्यदा कदाचिदपि विहरन् हस्तिशिर्षके प्राप्तः । पारणादिने प्रविष्टो भिक्षार्थस्तत्रनगरे ॥ १३९ ॥
अथ दृप्तषण्ढपरिपीडितोऽहं निपतितो धरापृष्ठे । हसितो विमलस्य सुतैः पापकर्मभि: पुनरुक्तम् ॥ १४० ॥ तं कुत्र बलं संप्रति गजेन्द्रपरिपीडितैकरसिकं ते ? | इति भणन्तस्तदा हन्तुमुद्धाविताः सर्वे ॥ १४१ ॥ पितृवैरं स्मरंतः समागता लकुटप्रस्तरविहस्ताः । दृष्ट्वा च तान् कुपितोऽहमप्यज्ञानदोषेण ॥ १४२ ॥ गृहीत्वा स्तम्भमेकं तत उद्धावित इति भणन् रे! रे ! सिंहस्य बलं खण्ड्यते किं शृगालैः ॥ १४३ ॥
१. यावज्जीवम् । २. मासाद् मासम् = मासान्तरेणत्यर्थः । ३. दृप्तषण्ढपरिपीडितः ।
४. उद्धाविताः ।
६१४
पञ्चदशः परिच्छेदः
सुरसुन्दरीचरित्रम्