________________
૧૧૮
સુકૃતસાગર યાને માંડવગઢના મહામંત્રીશ્વર,
સકળ સંઘને બેલા, અને પ્રથમથી જ અ, રથ, ગાડાં, પેઠે વિગેરે સર્વ સામગ્રી તૈયાર કરી. તે વખતે અઢી લાખ મનુષ્ય યાત્રાને માટે એકત્ર મળ્યા. પછી સંવત ૧૩૪૦ ના માઘ શુદી ૫ ને દિવસે સારા મુફતે ઉત્તમ શુકન વડે સંઘે પ્રયાણ કર્યું. તે પ્રયાણને સમયે વાજિાના શબ્દો વડે, નાટકના શબ્દ વડે, ચારણ માટેના પદી છે દેવડે, સ્ત્રીસમૂહના ધવલ ગીત વડે, ગવૈયાઓના સંગીતના શબ્દો વડે, અના હેષિતરવડે, વૃષભેના સમૂહની ડોકે બાંધેલી શબ્દ કરતી ઘંટડીઓના ઘષવડે, અને રથના ચીત્કાર શબ્દ વડે આખું વિશ્વ એક શબ્દમય થઈ ગયું. તે સંઘમાં બાર જિન મંદિરે હતાં, તેમને ઉંચી વિજઓ બાંધેલી હતી, મનહર ચામર વીંઝાતા હતા, અને તેમને સુવર્ણનાં તારણો હતાં, દરેક જિનચૈત્યને વિષે નિરંતર નૃત્ય કરનાર એક એક નર્તકીનું પેટક મૃદંગાદિક સામગ્રી સહિત રાખવામાં આવ્યું હતું. તે સંઘમાં બાર હજાર ગાડાં હતાં, તે ગાડાઓ ચામડાનાં વસ્ત્રોથી ઢાંકેલાં હતાં. તેમાં ધનની વૃષ્ટિ કરવામાં મેઘ સમાન બાર સંઘપતિઓ હતા. તેમાં કંઠ અને શીંગડાઓને અનેક આભૂષણથી શણગારેલા, અતિ વેગવાળા અને અતિ પુષ્ટ શરીરવાળા પચાસ હજાર પિઠીયા હતા, ઘણા પરિવાર સહિત શ્રી ધર્મશેષ નામના ઉત્તમ ગુરૂ વસ્ત્રની પૌષધશાળામાં રહેતા હતા, તથા બીજા પણ વિશ આચાર્યો પરિવાર સહિત હતા, તે સંઘની સાથે સુખાસને, સૈન્ય, શ્રીકરીઓ, પાણીના વેણઓ, રસોઇયાઓ અને સુથારે વિગેરે સર્વ સામગ્રી હતી, વસ્ત્રનાં ઘર (તંબુઓ) તથા મેટા શસ્ત્રાદિક ભારને ઉપાડવા માટે સર્વે મળીને બારસો ખચ્ચર અને ઉટે હતા, જાણે કે મેહરાજાને જીતનારૂં સૈન્ય હાય સિદ્ધિપુરી તરફ જનારે સાથ હોય, અને મંત્રીશ્વરના ઉદાર પુણ્ય રૂપી લમીના વિવાહની જાન હોય, એ તે સંઘ ઘણાં ભેજન, શાક, ઘી, દૂધ, દહીં, પાણી, ઘાસ અને ઈધણ વિગેરે સામગ્રીવડે સુખકારક પ્રયાણ અને વિશ્રાંતિ (પડાવ ) વડે ચાલતો હતો.
તે સંઘની રક્ષા કરવા માટે મંત્રીની સાથે રાજાએ સેલ્લ નામના શસ્ત્રને ધારણ કરનાર મહા પરાક્રમી સિંઘન નામના સેનાપતિને
૧ ડુિં- સમૂહ,
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
