________________
અષ્ટમ તરંગ.
૧૨૭
થાય છે, અને સિદ્ધિલક્ષ્મીરૂપી પદ્મિની કન્યાના સ્વયંવરની પણ પ્રાપ્તિ થાય છે. આ તીર્થમાં મનહર મેટા પર્વતે છે, ચિત્તને આનંદ આપનાર ચૈત્ય છે, અને કાંતિવડે શેભતી પ્રતિમાઓ છે. આવી પૃથ્વી કોઈપણ ઠેકાણે નથી; આ કારણથી જ સર્વ સંઘ સહિત વસ્તુપાળ મંત્રીએ અનુક્રમે વધતા વધતા એક પુષ્પનું એક સેનામહાર મૂલ્ય થયું, તોપણ સર્વ પુષ્પ ખરીદ કરીને તેવડે આ સિદ્ધાચળની પૃથ્વીની પૂજા કરી હતી. ત્યારપછી તે આભૂએ નીચે ઉતરી સંઘ સહિત ઝાંઝણમંત્રીને મેરી ભક્તિથી જમાડ્યા. તે જોઈ મંત્રી અતિ આશ્ચર્ય પામે. પોતે અલ્પ દ્રવ્યને વ્યય કર્યો તે બાબત તેણે પિતાના આત્માની નિંદા કરી અને તે આભૂએ ઘણું દ્રવ્યને વ્યય કર્યો તે બાબત તેની પ્રશંસા કરી.
ત્યારપછી તે મંત્રી તે તીર્થોશની રજા લેવા માટે પાંચ છ દિવસે ફરીથી ગિરિરાજ ઉપર ચડ્યો. ત્યાં ઉત્સાહ પૂર્વક જિનેશ્વરને નમી પ્રથમ કરાવી રાખેલી સુવર્ણની ધ્વજા આદિનાથના મરતકથી આર. ભીને દંડ સુધી બંધાવી. તે વજા બાંધતાં જોઈએ તે કરતાં વધી પડી તેની વધામણી બાંધનારે મંત્રીને આપી. કેમકે સર્વ કેઈ કાર્યમાં વસ્તુની વૃદ્ધિને સંપુરૂષે વખાણે છે. ત્યારપછી આનંદથી તે મંત્રીએ સેની લેકેની પાસે એક મુંડા હાથની પહોળી અને ગિરનાર સુધી લાંબી સુવર્ણની પાટની ધ્વજા ઘડાવવા માંડી. તેમાં તે ધ્વજા નીચેના ભાગમાં રૂપાની પાટની, ઉપરના ભાગમાં સુવર્ણની પાટની અને વચ્ચે યજ નામના રેશમી વસ્ત્રની એમ ત્રણ ભાતની ધ્વજા કરાવવા માંડી. બાવન દેવકુલિકાની મેખલા ઉપર, નેમિનાથના ચૈત્ય ઉપર અને અનુપમ નામના સરોવરની મધ્યે રહેલા ચૈત્ય ઉપર તે ધ્વજા બાંધીને ત્યાંથી આગળ ચાલ્યું. પછી ત્યાંથી આગળ ચાલતાં પંચરંગી રેશમી વસ્ત્રથી વીંટેલા વૃક્ષો ઉપર તે ધ્વજાને બાંધતા તે પર્વતને માર્ગે ચાલ્યો, અને તેની પાછળ તે જ માર્ગે સંઘ પણ ચાલ્યા. ત્યારથી તે માર્ગ ધોરી થયે છે. હમેશાં સોની લેકે જેટલી પતાકા (વા) કરતા હતા, તેટલી પૃથ્વી જ સંઘ પણ જતું હતું. આવી રીતના પ્રયાણવડે સંઘસહિત તે મંત્રી પૃથ્વી પર પવિત્ર એવા ગિરનાર પર્વતને પામી તેના પર ચડ્યો. ત્યાં શ્રી નેમિનાથના મસ્તક પર તે ધ્વજા ચડાવી તેના
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
