________________
( २३८ ) 'तिण अवसरि राम आवीया रे लाल । हो सु०। निज अपराध समाविया रे लाल ||११|| हो सु० । प्रियुडा सुणि मोरी अरदासं, सीता कहा पाए पडी रेलाल हो प्रि। कर जोडी आगइ खडी रे लाल ||१२|| हो प्रि० । तुझनई वचन हुँ किसा कहूँ रे लाल । हो प्रि०। विरह वियोग घणा सहूं रे लाल ॥१३।। हो प्रि० । तु सुदाखिण कलानिलो रे लाल । हो प्रि०। तुं वछल सहजई भलो रे लाल ||१४|| हो प्रि०। परदुख कातर तुं सही रे लाल । हो प्रि० । तुम गुण पार पामुं नही रे लाल ।।१शा हो प्रि० । को नहि प्रियु तुझ सारिखो रे लाल । हो प्रि०। ‘पणि न कीयो मुझ पारिखो रे लाल ||१६|| हो प्रि० तइ मुनइ छोडी रानमइ रे लाल । हो प्रि० विण गुनहइ न गिणी गानमइ रे लाल ॥१७॥ हो नि । अपराधइ दंड दीजियइ रे लाल । हो प्रि०।। ते विण इम किम कीजोयइ रे लाल ॥१८॥ हो प्रि० । अपराध जेहनउ जाणीयउ रे लाल । हो प्रि० । पांच धीजे परमाणिय रे लाल ॥१६॥ हो प्रि० । १-"जगाद जानकी दिव्य पचक स्वीकृतं पया
प्रविसामि वन्हो बलते भक्षयाम्यथ तदुलान" तुला समाधि रोहामित तदा कोस पिवाम्य च गहासि जिह्वयाफाल क तुत्परो चतेवद
युग्म पद्मचरित्रे नवम सर्गे