________________
(१४८) शतपदी भाषांतर. (१५) सोना अने मणिर्नु जिनमंदिर कराव्या करतां पण तपसं
यम अधिक छे. ४९४ (१६) जो मूळगुण तथा उत्तरगुण धारी शकाता न होय तो
सुश्रावकपणुं धर, वधारे श्रेष्ट छे. कारण के मुश्रावक जिनचैत्य तथा सुसाधुनी पूजा करतो थको पोताना आचारमां दृढ रहे ते उत्तम गणायछे पण आचारभ्रष्ट वेषधारी उत्तम गणातो नथी. जे माटे जे सर्व सावधनो पचखाण उच्चारी सर्वविरति नहि पाळे ते सर्वविरति तथा देशविर
ति ए बन्नेथी भ्रष्ट थाय छे. ५०१-२-३ (१७) शिथिल छतां पण संविग्नपाक्षिकपदमां रहे तो ते कर्म ख
पावी शके छे. त्यां संविग्नपाक्षिकना लक्षण ए छे के शुद्ध मुसाधुनो आचार कही बतावे, पोताना आचारने निंदे, महामुनिओथी नीचो थइ वर्ते, पोते तेमने वांदे, पोताने (तेमना पासेथी) नहि वंदावे, कोइने प्रतिबोधीने पोताना अर्थे दीक्षा नहि आपे, किंतु मुसाधु पासे मोकलावे ते सं
विग्नपाक्षिक जाणयो. (१८) जे शिथिळ छतां पोताना अर्थे बीजाने दीक्षा आपे ते पो
ताने तथा शिष्यने बन्नेने दुर्गतिए पोचाडे. ५१७
विचार १०७ मो. ( खरतरोनी आचरणानो विचार. ) हवे जो खरतरवाळा आचरणा प्रमाण करवानी वात ऊठावे तो तेमने नीचेनी वातो कही बताववी.
