Sambodhi 1973 Vol 02

Author(s): Dalsukh Malvania, H C Bhayani
Publisher: L D Indology Ahmedabad

Page 383

नगीन जी. शाह
६८ नन यदि परमाणुगु कर्म ग्यान तर्हि मयोगल्यावर्जनीगन्याद द्वषणुकादिकमेण तदानीमेव विश्व
जगदुत्पद्यत, अत उक्त प्रचय इति । प्रचयात्यमेव संयोगं तदा कम्भिते न तु कार्यारम्भकम् ...न्यायकुसुमाञ्जलि बोधिनी, २.३।
तः खल्वपि । वित्यादिब्रह्माऽण् पर्यन्त हि जगत् साक्षात् परम्परया वा विधारकप्रयत्नाविष्टिन गुरुत्वे गल्यतनमकलाद वियति बिहामनीरवत तत्मयुक्तद्रव्यच । न्याय
कुसुमाञ्जलि ५.५। ५० मंहगान ग्बन्धनि । ब्राह्माण्डादिद्वयणुकपर्यन्नं जगत प्रयत्नवद्विनाश्य विनाश्यत्वात पाट्यमानपटवत् ।
न्यायकुसुमाञ्जलि ५.४ । 1 महाभूतमलयमंक्षोभलब्धसंस्काराणा परमाणूना... ! न्यायकुसुमाञ्जलि २.३ । ७२ पशब्दनात्र पद्यते गम्यते व्यवहाराझमर्थाऽनेनेति वृद्धव्यवहार एवोच्यते । अतोऽभीश्वरसिद्धिः ।
तथाहि-पंदनन् पटादिनिर्माणनेपुण्यं कुविन्दादीना, वाग्व्यवहार'च व्यक्तवाचां, लिपितत्क्रम
व्यवहाव घालानां, स सर्वः स्वतन्त्रपुरुपविधान्तो व्यवहारयात् । न्यायकुसुमाञ्जलि ५.५ । ७३ गृहणाति हि ईश्वरोऽपि कार्यवशाच्छगरमन्तरान्तरा, दर्शयति च विभूतिमिति। न्यायकुसु
माञ्जलि ...। ७४ ईश्वरम्यादृष्टानावऽपि तन्छीरसाध्यहेतुकास्मदादिभोगसम्पादकाऽदृष्टा देवेश्वरस्य शरीरोहयनि
रिति भावः । न्यायकुसुमाञ्जलि प्रकाश, ५.५। सा अपेक्षायुद्धिजन्या, अनेक व्यात्वात् । न चास्मदादीनामपेक्षाबुद्धिः परंमाणुपु सम्भवति । ता यम्यामो सर्वशः । अन्यथा अपेक्षाबुद्धरभावात् राज्याऽनुत्पत्तौ तहतपरिमाणानुत्पादऽपरि
नितम्य द्रव्यस्मानारम्भकत्यात त्र्यणुकानुत्पत्तौ विश्वानुत्पत्तिप्रस: । न्यायकुसुमाञ्जलि ५.५ । ७६ किमिदं परित्वं यत् प्रसज्यने ! यदि साक्षात् प्रयत्नवदधिष्ठ्यत्व तदिष्यत एव । न्याय
कुसुमांजलि ५.२ । ७५ परमानना...कर्मसतानस्येश्वरनिःश्वसितस्य... । न्यायकुसमांजलि २.३ । परमाणवो हीश्वर
शरीर माक्षात् प्रयत्नाधिष्ठेयत्वात् , तेन तदाश्रयं कर्म ईश्वरनिःश्वसितं भवति । बोधनी टीका। अस्माक तु निसर्गमुन्दर । चिराच्चेतो निमग्नं त्वयीत्यद्धाऽऽनन्दनिधी तथापि तरलं नाद्यापि
सन्तृप्यते। न्यायकुसुमाञ्जलि, ५.१९ । ७८ प्रयत्नय द्विवर्मकत्यान् । स हि ज्ञानकाय ज्ञानैकविषयश्च । आत्मतत्त्वविवेक पृ. ३८१ । ७९ तत्र कार्यवानिवृत्तो कारणतया ज्ञानं माऽपेक्षिष्ठ विषयार्थ तु तदपेक्षा कन वार्यते ? आत्म
तत्त्वविवेक पृ. ३८१ ।। न च तस्य स्वयगैर विषयप्रवणत्वम्, ज्ञानत्वासलात् । अयमेव हि ज्ञानात् प्रयत्नस्य भेदोयम प्रग इति । न च निर्विषय एवास्त्विति वाच्यम्, अकारणत्वप्रसङ्गात् । आत्म
तत्त्वविवेक पृ. ३८१ । ८५ जीवनपर्वकायला विमव्यवस्था भविष्यतीनि चे, न, तस्य जात्यन्तरत्वात् । आत्म
तत्त्वविवेक पृ. ३८१ ।
है