________________
नित्यत्वव्यावृत्तत्वादिज्ञानविषयविशिष्टस्य प्रसिद्ध्या तत्राव्याप्तेः शङ्कानास्पदत्वादलक्ष्यत्वाभ्युपगमेन तत्परिहारस्यात्यन्तासम्भवदुक्तिकत्वात् हेतुपदं सद्धेतुपरतया व्याचष्टे हेत्वोरिति ।
नहीं प्यास राजवो शब्दो नित्यः शब्दत्वात् स्थणे तो નિત્યત્વવ્યાપકીભૂતાભાવપ્રતિયોગિત્વવિ.શબ્દત્વ રૂપ વિશિષ્ટવિષય પ્રસિદ્ધ જ બની જાય છે અને તેથી તે પ્રતિબંધકતાનતિરિક્તવૃત્તિ હોવાથી લક્ષણ જતાં અહીં તો હેતુમાં દુષ્ટત્વવ્યવહાર ઉત્પન્ન થઈ જ જાય છે. એટલે અહીં તો અવ્યાપ્તિની આશંકા સંભવતી જ નથી એટલે આવું સ્થળ લઈને તેને અલક્ષ્ય કહેવું અને પછી તેનો પરિહાર કરવો એ બિલકુલ અનુચિત બની જાય એટલા માટે હેતુ પદને સદ્વેતુપરક કહ્યું છે. આમ થતાં હવે शब्दो नित्यः शब्दत्वात् स्थण तो न ४ सेवाय पए। शब्दः अनित्यः शब्दत्वात् સ્થળ જ લેવું પડે. અહીં શબ્દત્વને સદ્વેતુ કહ્યો એટલે હવે તેમાં લક્ષણગમન આવશ્યક જ નથી અર્થાત્ આ અલક્ષ્ય છે માટે અહીં લક્ષણ ન જાય એમાં તો ઈષ્ટાપત્તિ જ છે.
दीधिति: : हेत्वो:-सद्धेत्वो:, असाधारण:- पक्षमात्रवृत्तिः, सन् प्रतिपक्षो विरोधिपरामर्शो यस्य स तथा, तयोर्दशाविशेषे हेतौ सर्वसाध्यवद्व्यावृत्तत्वस्य पक्षे साध्याभावव्याप्यवत्त्वव्य च भ्रमदशायाम्, आभासत्वात्=अनुमित्यजनकत्वात्,
गादाधरी : सद्धेत्वोः साध्यवद्व्यावृत्तत्वादिरूपासाधारण्यस्य साध्याभावव्याप्यवत्पक्षकत्वरूपसत्प्रतिपक्षितत्वस्य चासम्भवादसाधारणसत्प्रतिपक्षपदे अन्यथा व्याचष्टे असाधारण इति । तथा प्रकृते सत्प्रतिपक्षपदार्थः ।
હવે જે સદ્વેતુ હોય તેને સાધ્યવદ્વયાવૃત્તત્વરૂપ અસાધારણ કે નિત્યત્વવત્વક્ષકત્વ રૂપ सत्प्रतिपक्ष तो ईही शहाय ४ नहि भने मशिडारे तो सद्धेत्वोरेव असाधारणसत्प्रतिपक्षयोः ऽधुं छे. भेटले मेनुं हीधितिअर व्याप्यान उरतां उ छेउ અસાધારણ એટલે પક્ષમાત્રવૃત્તિઃ અર્થ અહીં લેવો અને સત્પ્રતિપક્ષ એટલે સન્ પ્રતિપક્ષો सामान्य निरुक्ति • ( २४० )
