________________
गादाधरी : ननु ज्ञाननिष्ठं विरोधिसामग्रीकालीनत्वमादाय कथं । ।। हेतोर्दुष्टत्वं तस्य ज्ञान एव सत्त्वादित्याशङ्करं परिहरति तद्वत्त्वेति। तद्विषयस्य | ॥ हेतोरपीति । तत्कालनिरूपिताधेयतात्मकस्य तत्कालीनत्वस्याधेयभेदेन । भेदानभ्युपगमात्, अभ्युपगमे वा आधेयतासम्बन्धेन तत्कालस्या0 वच्छेदकतया तमादायैव लक्षणसमन्वयादिति भावः । नाभेदेनेति ।।
विवक्षितुं शक्यमिति शेषः । આ પ્રશ્ન : પણ આધેયભેદથી ધેયતા તો ભિન્ન ભિન્ન પડે એટલે આધેયતાત્મક I તાદેશકાલીનત્વ જે જ્ઞાનમાં છે તે જ હેતુમાં શી રીતે સંભવે? M यत्तु : मायमेथी साधेयत्वने समे भिन्न नाथी भानdi. सने तम मानjA P જ પડે તો અમે હવે કહીશું વિરોધિસામગ્રીકાલ જ જ્ઞાનમાં આધેયતાસંબંધથી R પ્રતિબંધક્તાવચ્છેદક બને. કાલ તો એક જ છે માટે તે જ જ્ઞાનનિષ્ઠ પ્રતિબંધકતાવચ્છેદકરૂપ 1 IT કાલાત્મક દોષ આધેયતા સંબંધથી હેતુમાં પણ રહી જાય એટલે હેતુ દુષ્ટ બની જાય. . ઈ અસાધારણનું લક્ષણ સાધ્યવ્યાપકીભૂતાભાવપ્રતિબંધકત્વવત્ હેતુ છે. સત્યંતિપક્ષ , છે વિરુદ્ધ હેતુથી ઊભા થાય છે જ્યારે સાધ્યવ્યાપકીભૂતાભાવપ્રતિયોગિત્વવત્ હેતુઃ રૂપ છે પણ વિરુદ્ધ કે અસાધારણ (મતાંતર) સ્થળે સાધ્યાભાવના સાધક હેતુથી જ સાધ્યની અનુમતિ મ A થવા લાગે છે. અથવા સત્કૃતિપક્ષસ્થળે સાધ્યાભાવવ્યાપ્ય અન્ય હેતુ મળે છે. જ્યારે તે.
અસાધારણ સ્થળે સાધ્યાભાવવ્યાપ્ય તે જ હેત મળે છે. આમ ઉભયત્ર | ]] વિરોધિપરામર્શ સામગ્રી મળે છે.
दीधितिः : तन्न, तद्वत्त्वं हि हेतो भेदेन, बाधे तदभावात्। अत एव || Mनाश्रयतया वह्निव्यभिचारिद्रव्यत्वादिमति धूमेऽतिप्रसङ्गाच्च, .
गादाधरी : साध्याभावववृत्तित्वादिविशिष्टसाधनरूपदोषस्याभेद-M Y सम्बन्धेन हेतौ सत्वात्तेन सम्बन्धेन तद्वत्त्वविवक्षायां न व्यभिचारादाVवप्रसक्तिरतः बाधे तदभावादिति । वल्यभाववद्हूदादिरूपबाधे। ॥ धूमादिरूपहेत्वभेदासत्त्वादित्यर्थः तथा च तत्राव्याप्तिरिति भावः । अत "
----सामान्य निति • (२४७) ---- -
