________________ લઈને આવતો હતો અને આજે તો લોહદંડલઈને આવે છે. મને લોહદંડથી મારી નાખશે. તેના કરતાં જાતે જ મરણને શરણ થાઉં એવું વિચારીને શ્રેણિકે તત્કાળ તાલપુટ વિષ જિલ્લાના અગ્રભાગે મૂક્યું અને મૃત્યુ પામ્યા. આ જાણીને કોણિકે તત્કાળ છાતી કૂટીને પોકાર કર્યો અને વિલાપ કરવા લાગ્યો કે હે પિતાજી ! હું પિતૃહત્યાના પાપકર્મથી પૃથ્વી પર અદ્વિતીય પાપી થયો. પિતાજીને પામવાનો મારો મનોરથ પણ પૂર્ણ ન થયો. પિતાજી! તમારા પ્રસાદનું વચન તો દૂર રહ્યું પણ મેં તમારું તિરસ્કારભર્યું વચન પણ સાંભળ્યું નહીં. હવે ભૃગુપાત, શસ્ત્ર, અગ્નિ કે જળથી મારે મરવું તે જ યુક્ત છે. અતિશોકગ્રસ્ત થયેલો કોણિક મરવા તૈયાર થયો. મંત્રીઓએ સમજાવ્યો. | દિવસે દિવસે પિતાના વિરહના શોકથી ક્ષીણ થતો જોઈને મંત્રીઓએ વિચાર્યું કે આમ જ ચાલ્યું તો અવશ્ય કોણિક મૃત્યુ પામશે. તેથી મંત્રીઓએ પિતૃભક્તિના બહાને અત્યંત જૂના તામ્રપત્રમાં લખ્યું કે, “પુત્રે આપેલા પિંડાદિક મૃત પિતા પણ મેળવી શકે છે.” આ તામ્રપત્ર તેમણે કોણિકને વાંચી સંભળાવ્યું. તેથી ઠગાયેલા કોણિકે પિતાને પિંડાદિ આપ્યા.” સભાઃ “ત્યારથી આ પિંડાદિદાન ચાલુ થયું?” ગુરુજીઃ “હા, ત્યારથી જ ચાલુ થયું છે. મારા આપેલા પિંડાદિકને મારા મૃત પિતા ભોગવે છે આવી મૂઢ બુદ્ધિથી ધીરે ધીરે કોવિકે શોક છોડી દીધો. છતાં પણ કોઈ કોઈ વાર પિતાની શય્યા અને આસન વગેરે જોવામાં આવતાં શોક ઉત્પન્ન થવા લાગતો. તેથી તે રાજગૃહીમાં રહેવા અશક્ત થયો તેથી રાજધાની બદલી. ભારતની રાજધાની દિલ્હીને બદલીને બીજી કરવી હોય તો કેટલું અઘરું કામ છે? આજે ટેકનોલોજી છે છતાં અઘરું છે. તો તે કાળમાં આવી પ્રાર્થનાઃ 2 પડાવ : 8 68