________________ ગુરુજીઃ “હા, શ્રીપાલ મહારાજાને બધી ખબર છે કે આમાં કેવા કેવા પ્રોબ્લેમ આવી શકે છે. શ્રીપાલ મહારાજાને આ વિદ્યાસાધક સાથે કોઈ લેવા દેવા? વિદ્યાસાધક પાસેથી શ્રીપાલ મહારાજાને કાંઈ જોઈએ છે? વિદ્યાસાધક કાકા-મામારો સોરો વૈ? ભવિષ્યમાં વિદ્યાસાધક કામ લાગશે એવો કોઇ આશય છે? સભાઃ “અમે તો નવો વેપારી માર્કેટમાં ધંધો કરવા આવે તો હેલ્પ કરીએ. ફ્યુચરમાં અમને કામ લાગશે એ એંગલથી.” ગુરુજીઃ “કામ ન આવે તો?” સભાઃ “આખા ગામમાં કહેતાં ફરીએ કે માણસ બેકાર છે. કાંઈ કદર નથી. ગુરૂજી: “માટેસ્તો તમારું ઉદાહરણ નથી લેવાતું, શ્રીપાલ મહારાજનું ઉદાહરણ લેવાય છે. સભાઃ “ગુરુજી ! એ શ્રીપાલ મહારાજા છે તેથી પરોપકાર કરે. અમે મહારાજા બનીશું પછી કરશું.” ગુરુજીઃ “શ્રીપાલ મહારાજને ઘરનું ઘર નથી. પત્ની પિયર છે. મા પણ પોતાના સસરાને ત્યાં છે. બેંક બેલેન્સ કશી નથી. આમ જુઓ તો પોતે રસ્તા ઉપર છે છતાં પોતાનું કામ પડતું મૂકીને વિદ્યાસાધકને મદદ કરે છે. નિઃસ્વાર્થ ભાવે ઉત્તરસાધક થાય છે. આજે પરોપકાર... લોકો બોલ્યા કરે, “ફૂલો કે શહેર મે હો ઘર અપના.” ખરેખર આપણી આજુબાજુ સ્વાર્થથી ઊભરાતી ગટરો ભરેલી છે. તેથી શ્રીપાલ મહારાજા જેવાં ઉદાહરણો આપણા મગજમાં બેસે નહી.” સભાઃ “શ્રીપાલ મહારાજા ની જેમ મદદ કરવાની વાત તો દૂરની છે. લેપટોપ ઉપર કોઈ કંપનીને ક્વોટેશન આપતા હોઇએ ત્યાં કોઈ સાધર્મિક અમારી ઑફિસમાં આવી જાય તો તરત લેપટોપ બંધ કરી નાંખીએ. જો એને ખબર પડી જશે કે X.Y.Z. કંપનીને ક્વોટેશન આપ્યા છે તો એ પણ પ્રાર્થનાઃ 2 83 પડાવ : 9
