________________ સભાઃ “કેવી રીતે?” ગુરુજી: “નયસાર ગ્રામચિંતક છે અર્થાત મુખી છે. જાહેર જીવનમાં છે. ગામનો મુખી હોવાથી લોગવિરુદ્ધ પ્રવૃતિ એના જીવનમાં નથી. માટે તો રાજાનો માનીતો છે. લોગવિરુદ્ધ પ્રવૃતિ કરનાર મોટા વ્યક્તિના માનીતા ન હોય. ગુરજણપૂઆમાં ઉપકારીની ભક્તિ છે. રાજા માટે લાકડું લેવા આવ્યો છે એમાં ક્યાંય ઘાલમેલ નહી. પૂર્ણ ભક્તિનો ભાવ છે. પરોપકાર પણ જીવનમાં છે માટે તો ભૂખ લાગી છે છતાં જંગલમાં અતિથિને વપરાવીને વાપરું એવી ભાવના છે. અને ગુરુનો યોગ થયો. ગુરુએ પણ યોગ્યતા જોઇ. ભૂમિકા તૈયાર છે પણ દેવ-ગુરુ-ધર્મના બોધમાં ચૂકે છે. માટે “દેવ-ગુરુ ઓળખાવીયા રે, દીધો વિધિનવકાર, પશ્ચિમ મહાવિદેહમાં રે, પામ્યો સમકિત સારરે...” સભાઃ “નયસારના જીવનમાં ભવનિબૅઓ કે માર્ગાનુસારીપણું છે?” ગુરુજી: “નયસારને ગુરુ જે રીતે ઉપદેશ આપે છે તે જોતાં લાગે છે, કે ભવનિર્વેદ હશે તેથી જ દેવ-ગુરુ-ધર્મનું સ્વરૂપ સમજાવ્યું.” સભાઃ “સંસારને અસાર માને છે એવી ખબર કેવી રીતે પડી?” ગુરુજી: “ગુરુની સાથે વાત થઇ હશે એમાં સંસારની અસારતા જણાઈ હશે. દા.ત. આયખાનો શ એતબાર ? સંસારમાં બધું નાશવંત છે. સાથે આવશે આપણો કરેલો વર્મ. વગેરે વાતો થઇ હોઇ શકે. એના ઉપરથી ગુરુએ દેવ-ગુરુ-ધર્મ બોધ આપ્યો. તેથી જણાય છે કે ભવનિર્વેદ છે. માર્ગાનુસારી ક્ષયોપશમ છે તેથી રસ્તો બતાવવા જાય છે. ગુરુ ઉપદેશ આપવાની વાત કરે છે. ત્યારે નયસારને આ ક્યાં આંગળી દેતાં હાથ પકડ્યો એવું લાગતું નથી. ઊલટાનું એવું બોલે છે કે આપ આપનો શિષ્ય સમજીને મને કહો.... એ જોતાં મને લાગે છે કે નયસારમાં ભવ્વનિર્વેદાદિ પ્રાર્થના : 2 98 પડાવઃ 10
