________________ હોય છે. પદ્મિની, હસ્તિની, ચિત્રણી અને શંખિની. તેમાં પદ્મિની સ્ત્રી ઉત્તમ હોય છે. પછી પછીની સ્ત્રીઓ ઉતરતી હોય છે. આચાર્ય ભગવંતે કમળને એક દિવસ પદ્મિની સ્ત્રીની માહિતી આપી. એ પ્રમાણે વાતોમાં રસ પડવાથી કમળ હંમેશા સૂરિ ભગવંત પાસે જવા આવવા લાગ્યો અને કોઈ વખત શૃંગારનું, કોઈવાર ઈન્દ્રજાળનું, કોઈવાર બીજું વર્ણન સાંભળીને, ગુરુ પર રાગી થયો. એમ કરતાં માસકલ્પ પૂર્ણ થયો. ત્યારે વિહાર કરતી વેળાએ સૂરિજીએ તેને કહ્યું કે, હે કમળ! હવે અમે વિહાર કરીએ છીએ તેથી અમારા સમાગમના સ્મરણ માટે તું કાંઈક નિયમ ગ્રહણ કર. તે સાંભળી હાસ્ય પર પ્રીતિવાળો કમળ હાંસી કરતો બોલ્યો કે, હે પૂજય! મારે ઘણા નિયમો છે, તે આપ સાંભળો. 1) મારી ઈચ્છાથી કોઈ વખત મરવું નહીં. 2) નળિયા, ઈટ વગેરે ખાવા નહીં. 3) દૂધમાં થોરનું દૂધ પીવું નહીં. 4) આખું નાળિયેર મુખમાં નાંખવું નહીં વગેરે ઘણા નિયમો મારે છે. ઉપહાસવાળા કમળનાં વચનો સાંભળી સૂરિજી બોલ્યા, “અરે કમળ ! અમારી સાથે પણ હાસ્ય કરવાથી અનેક ભવ ઉપાર્જન થાય છે. અત્યારે હાસ્યનો વખત નથી માટે કોઈ પણ નિયમ લે. તે સાંભળીને કમળ જરા લજ્જા પામીને બોલ્યો કે, - મારા પડોશમાં એક વૃદ્ધ કુંભાર રહે છે. તેના માથાની ટાલ જોયા પછી જ મારે ખાવું. તે વિના મારે ખાવું નહીં. એ નિયમ આપો. ગુરૂએ લાભ જોઈને નિયમ આપ્યો. એક વખત કમળ કોઇ કામથી રાજદરબારમાં ગયો હતો. કામમાં અને કામમાં મધ્યાહ્ન થઇ ગયો. તેથી જમવાનું ઘણું મોડું થયું. પછી ઘરે આવીને તે જમવા બેસે છે. તેટલામાં તેની માતાએ તેને નિયમ યાદ કરાવ્યો કે તારે કુંભારની ટાલ જોવાની બાકી છે. કુંભાર માટી લેવા ગામની બહાર ગયો હતો. તેથી કમળ પણ ગામ બહાર ગયો. દૂરથી એક ખાડામાં વાંકો પ્રાર્થના : 2 107 પડાવ : 11
