________________ ગુરુજી: “ભગવાનની પ્રતિમા કરતાં સાક્ષાત્ તીર્થકર વધારે અભુત નહીં? સાક્ષાત્ ભગવાનને છોડીને ત્યાં રોકાવાથી શું ફાયદો વધારે. શાસ્ત્રમાં કહ્યું છે કે સ્થાપના નિક્ષેપ કરતાં ભાવ નિપાના ભગવાન ચઢી જાય. માટે “નામાકૃતિ દ્રવ્ય માવૈ” આ ક્રમ લખ્યો છે. તમે તો કહો છો કે ભગવાનથી અલગ પડવાની એમને ક્યારેય ઇચ્છા નથી. તો રાત્રિ રોકાવાની જરૂર શું?” સભાઃ “આપ જ કહોને?” ગુરુજીઃ “આપણે અધૂરું સાંભળીએ છીએ એટલે પ્રોબ્લેમ છે. ભગવાને શું કીધું તે વાચો, “થોડછાપર્વે કિનાન્નત્વી, વક્ષેત્રે સ વિધ્યતિ |'' જે અષ્ટાપદ તીર્થમાં જિનેશ્વરોને વાંદીને રાત્રે રોકાય તે મોક્ષ પામે છે. માટે રાત્રે રોકાયા છે, એ મુખ્ય કારણ છે. ગૌતમસ્વામી પ્રાત:કાળે નીચે ઊતરવા લાગ્યા. રાહ જોઈ રહેલા તાપસોએ તેમને જોયા અને તેમની પાસે આવીને નમીને કહ્યું કે, હું તપોનિધિ મહાત્મા ! અમે તમારા શિષ્યો થઇએ અને તમે અમારા ગુરુ થાઓ. “ગૌતમસ્વામી બોલ્યા કે, “સર્વજ્ઞ ભગવંત મહાવીર પ્રભુ છે તે જ તમારા ગુરુ થાઓ” આટલાં વર્ષોથી એમના મગજમાં જે ગેરસમજ હતી. તે બધી એક જ દેશનામાં દૂર થઇ. સમ્યગદર્શન પામી ગયા. અત્યાર સુધી સમ્યગદર્શન પામ્યા ન હતા. અત્યાર સુધી એમનામાં મિથ્યાત્વ હતું.” સભાઃ “એમનામાં ક્યું મિથ્યાત્વ હતું?” ગુરુજી: અનાભિગ્રહીક મિથ્યાત્વ. તમે ચિત્ર દોર્યું હોય તો વર્લ્ડ ફેમસ ચિત્રકાર તમારું ચિત્ર જોતાં તરત કહી દે ને, કે આ ચિત્રમાં શું ખામી છે? એમ ગૌતમ સ્વામીએ એમની ખામી દૂર કરી. પ્રાર્થના : 2 (95 પડાવ : 10
