________________ સ્વાર્થથી કરે તો પુણ્ય ન બંધાય?” ગુરુજીઃ સ્વાર્થ હોય તો પુણ્ય ન બંધાય. | મૂળ વાત, નાસ્તિકો બધાં કાંઈ ગુંડા બદમાશ નથી હોતા. એમના જીવનમાં પણ ઉપકારીઓની ભક્તિ હોય છે છતાં એ ભક્તિને ગુરુજણપૂઆમાં સમાવિષ્ટ નહીં કરી શકાય.” સભાઃ “જૈન ધર્મસિવાયના સંતો પણ સંસાર અસારની વાત કરે ?" ગુરૂજી: “ચૈતન્ય સંપ્રદાયના બડેબાબા સંત થયા હતા. બેઠબાબા એકવાર માર્ગ ઉપરથી જતા હતા ત્યાં એક કૂતરી ઊંચું મોઢું કરીને રોયા કરતી‘તી. બાબાજીએ ત્યાં રહેલ એક વૃદ્ધ બાઈને પૂછ્યું કે કૂતરીના રોવાનું કારણ શું? એ વૃદ્ધાએ કહ્યું, “બાબા ! આ કૂતરીને ચાર બચ્યાં હતાં. બચ્ચા ખોવાઈ જવાથી કૂતરીએ કાંઇ ખાધું-પીધું નથી ને આમ ઊંચા અવાજે સતત રોયા કરે છે.” આ સાંભળી બાબા એ કૂતરી પાસે જઈને બેસી ગયા ને કહ્યું, “કોણ કોનું સંતાન ? કોણ કોના માતા-પિતા ? સંસારનાં બંધન પાયા વગરના છે. મા! તમને પૂર્વના પુણ્યના કારણે આ તીર્થમાં જન્મ મળ્યો છે. આ અવસરને નિષ્ફળ ન જવા દેવો ઘટે. માયાના ખેલ આજ સુધી જોયા. હવે નિત્ય નિરંતર પ્રભુસ્મરણ કરો અને સાધુસંગમાં જીવન વીતાવો. અમારા આશ્રમે પધારો. ત્યાં પ્રસાદ લેજો ને રે ‘જો.” સંતો પણ સંસાર અસારની વાત કરતા હતા.” સભાઃ “પછી કૂતરીનું શું થયું?” ગુરુજી: સંત જેવા ચાલવા લાગ્યા ત્યારે સંતને એકીટશે જોઈને સાંભળી રહેલી કૂતરી પણ સંતની પાછળ ચાલવા લાગી. સંત આશ્રમમાં આવ્યા ને મેડી પર ગયા. તો એ કૂતરી પણ સંતની પાછળ મેડી ઉપર ચડી ગઈ. ત્યારથી એ કૂતરી ત્યાં જ રહી. સંત જ્યાં-જ્યાં કીર્તન કરવા જાય ત્યાં ત્યાં સાથે જતી.” પ્રાર્થના : 2 પડાવ : 9 72
