________________ ભલા ભાઈ ! મા-બાપને ખબર પડતી નથી તે ખબર તને પડી ગઈ ને? તો પછી તું આખા ગામને કેમ ખબર પાડે છે? લોકોને ખબર પાડીને તારે શું કામ છે?” સભાઃ “જીવહલકો થાય. સુલસે અભયકુમારને વાત કરી જ હતી ને?” ગુરુજી: “સુલસ તમારી જેમ ઉકળાટથી ભરેલો ન હતો પણ પિતાની ભક્તિના પુણ્યથી ભરેલો હતો. પિતાને શાતા કેમ મળે એનો રસ્તો શોધવા માટે અભયકુમારને વાત કરે છે. તુલસે પિતાની જે ભક્તિ કરી તે ગુરુજણપૂઆમાં આવે.” સભાઃ “મા-બાપ અન્યાય કરે તો પણ ભક્તિ કરવાની?” ગુરુજીઃ પ્રસેનજિત રાજાએ પોતાના દીકરા શ્રેણિકમાં રાજા બની શકે એવી યોગ્યતા જોઈ પણ આ વાત બીજા દીકરાઓ ન જાણે તો સારું એમ વિચારીને પ્રસેનજિત રાજાએ શ્રેણિકનો અનાદર કર્યો અને બીજા કુમારોને જુદા જુદા દેશો આપ્યા ત્યારે શ્રેણિકને કાંઇ આપ્યું નહીં. કેમ કે તેઓ જાણતા હતા કે આખરે તો આ રાજ્ય શ્રેણિકનું જ છે. પરંતુ આ વાત શ્રેણિક મહારાજા જાણતા નથી. રાજા એમનો અનાદર કરે છે તેથી ઘર છોડીને ગયા. જ્યારે પિતાએ અંત સમય નજીક જાણીને બોલાવ્યા ત્યારે પૂર્વના કોઈ અપમાન યાદ ન કરતાં તરત પિતાની સેવામાં આવી ગયા. સભાઃ “શ્રેણિક રાજાનો પિતાએ અનાદર કર્યો છતાં અંત સમયે બોલાવ્યા તો તરત આવી ગયા. જ્યારે એ જ શ્રેણિકનો દીકરો કોણિકમાં ગુરુજનપૂજા નથી. ઊલટું પિતાને જેલમાં નાખી સવાર-સાંજ સો-સો ચાબુક મારતો હતો. કોણિકના જીવનમાં ગુરુજનપૂજા નથી ને?” ગુરુજી: “ના, કોણિક પણ ઉત્તમ ધર્માત્મા છે. પણ પૂર્વના વેરને કારણે આ પ્રવૃત્તિ થાય છે. જયારે કર્મ હટ્યું ત્યારે તરત જ પિતાને જેલમાંથી મુક્ત કરવા માગે છે. એમાં શ્રેણિક મહારાજાને લાગ્યું કે રોજ તો હાથમાં ચાબુક પ્રાર્થના : 2 પડાવ : 8
