Prakrit Dipika

Author(s): Sudarshanlal Jain
Publisher: Parshwanath Vidyapith

Page 276

सव्वसोहणीअं ]
भाग ३ : सङ्कलन
[ २५१
जाइदा आसि । ण अ ताए दिण्णं । तदो अरिहृदि अव-राहो ति इदं गहिदं ।
सीता - पावअं किदं । गच्छ, णिव्यादेहि ।
अवदातिका - भट्टिणि ! परिहासणिमित्तं खु मए एदं आणीदं ।
--
सीता - उम्मत्तिए ! एव्वं दोसो वड्ढदे । गच्छ, णिय्यादेहि,
णिय्यादेहि ।
अवदातिका - जं भट्टिणी आणवेदि । ( प्रस्थातुमिच्छति )
सीता-हला एहि दाव ।
अयदातिका - भट्टिणि ! इअ म्हि ।
वृक्षस्यैकं किसलयमस्माभिर्याचितमासीत् । न च तया दत्तम् । ततोऽर्हत्यपराध इतीदं गृहीतम् ।
सीता - पापकं कृतम् । गच्छ निर्यातय ।
अवदातिका -- भट्टिनि ! परिहासनिमित्तं खलु मतदानीतम् । सीता - उन्मत्तिके ! एवं दोषो वर्धते । गच्छ, निर्यातय निर्यातय । अवदतिका -- यद् भट्टिन्याज्ञापयति । ( प्रस्थातुमिच्छति )
सीता - हला ! एहि तावत् ।
अवदातिका - भट्टिनि ! इयमस्मि ।
पत्ता मांगा था किन्तु उसने नहीं दिया । अतएव उसे दण्डित करने के निमित्त इसे उठा लाई हूं ।
स्रीता -- यह अच्छा नहीं किया । जाओ, लोटा दो !
अवदातिका -- स्वामिनी ! मैं तो इसे परिहास के क्रम में ले आई हूं । सीता-अरी पगली इस प्रकार दोष बढ़ता है । जाओ, लौटा दो, लौटा दो । अवदातिका — जैसी स्वामिनी की आज्ञा । ( जाना चाहती है ) सीता--अरी ! जरा इधर आओ । अवदातिका-स्वामिनी ! यह आई ।