Prabuddha Jivan 2019 01

Author(s): Sejal Shah
Publisher: Mumbai Jain Yuvak Sangh

Page 3

પ્રબુદ્ધ જીવન
વાર્ષિક લવાજમ રૂા. ૩૦૦/
શ્રી મુંબઈ જૈન યુવક સંઘ પત્રિકા
(પ્રારંભ સન ૧૯૨૯થી)
તંત્રી સ્થાનેથી...
વિક્રમ સંવત ૨૦૭૫ ૦ વીર સંવત ૨૫૪૫ - પોષ સુદ -૧૦ માનદ્ તંત્રી : સેજલ શાહ
આપણે અસહિષ્ણુ થઈ ગયા છીએ?
ભારતના નાનકડા નગરો કે નાના વિસ્તારોમાં ફરતી વખતે કે પછી મોટા નગરના હાય-વે પર ફરતી વખતે લોકોનો શોરબકોર સંભળાય છે. કોઈ, કોઈના પર બૂમ પાડી રહ્યું છે, કોઈની ગાડી ભટકાઈ ગઈ છે, કોઈનો ખભો અથડાયો છે, અને કોઈનો અહંકાર.
રસ્તાની સડકો પર થોડો વેરવિખેર – કચરો મળે છે, પાનખર નજીકમાં છે, એટલે સૂકાં પાંદડાનો પણ ખખડાટ છે, હું ચાલ્યા કરું છું, આગળ જવા માટે સામે, પેલા પર્વતની ટોચ પર પહોંચવું છે. મારા ગામ, શહેરની પશ્ચિમ તરફ ડુંગરોની હારમાળા છે, આ ડુંગરોને જોઈ જોઈને જ આપણે ઉછર્યા છીએ. મારી ઊંચાઈ વધતી ગઈ અને તેમ તેમ ડુંગરો નાના લાગવા લાગ્યા. મૂખર્તા કેવી હોય છે મનુષ્ય મનની! જેમ જેમ ડુંગરની નજીક પહોંચી, એ ડુંગરોની ઊંચાઈ સમજાઈ અને જાતની
અલ્પતા.
ઇન્ટલેજન્સીના આ સમયમાં, આપણે કેટલાં ખોખલા થતાં ગયા છીએ!
એક મનુષ્ય, બીજા મનુષ્યને ચાહી નથી શકતો, ભરપેટે એના વખાણ નથી કરી શકતો. રસ્તાની દોડમાં તેનો હાથ ખાલી હોવા છતાં પોતાની સાથે કોઈને જોડી નથી શકતો. દરેક વ્યક્તિ પોતાના કાનમાં પોતાનું સંગીત સાંભળી ઝૂમી રહી છે, પણ સામુહિક સંગીતના કાર્યક્રમમાં લોકોની સંખ્યા ઓછી દેખાય છે જ્યાં સાંભળવાનું હોય છે, ત્યાં ઓછાં લોકો અને બોલનારની સંખ્યા વધી ગઈ છે, બધાંને જ બોલવું છે, સાંભળનાર કાં? જ્યાં ભાન ભૂલીને ઝૂમવાનું હોય છે ત્યાં વર્તમાન પેઢી અઢળક ઊભરાય છે. આ સંગીતના નાદ એટલા મોટા છે કે નાના સાદો સંભળાતા નથી.
આ અંકના સૌજન્યદાતા
સ્વ. હંસાબેન કચરાલાલ શાહની
સ્મૃતિમાં
અનિલ, નિમિષા, ડૉ. મહેશ, ડૉ. નીતા, રમેશકુમાર, અલ્પા, સમકિત, હાર્દિક, હર્ષિત, પાલક, મલક
આ ડુંગર આમ જ ક્યાં ચડાવાનો! કમર કસવી પડશે. પણ અહીં પહોંચ્યા પહેલાં જે દશ્યો પાછળ મૂકીને આવી તેની થોડીક જ વાતો. આમ તો નજરઅંદાજ કરી શકાય, પણ નથી કરવી, આ વાસ્તવિકતાને નજરઅંદાજ. ભલે આજે આ ડુંગર પર નહીં ચડાય, ભલે સાધકપણું સિદ્ધ નહીં થાય, પણ પહેલાં મારી મનુષ્યત્વતા તો સિદ્ધ થાઓ. હું એક મનુષ્ય તરીકે જોઉં છું, તો મને મારી આજુબાજુના ચહેરા પર જે ઉકળાટ,જાતને સડસડાટ દોડાવી બધુ કાબુમાં કરી નાખવાની શક્તિ? ઉત્પાત, અધીરાઈ દેખાય છે. ત્યારે સમજાય છે કે આર્ટીફિશિયલ હવે પ્રશ્ન માત્ર ભૌતિકતાનો નથી. પ્રશ્ન આપણી વૃત્તિનો છે.
શું મનુષ્ય હોવું એટલે માત્ર અભિમાનના બે ખભા પર પોતાની
આપણને અંધકાર ગમે છે કારણ આપણને લાગે છે કે પ્રકાશનું બટન આપણા હાથમાં છે અને ઇચ્છીએ ત્યારે પ્રકાશ આપણે લાવી શકીશું. પ્રકાશને કાબૂમાં કરી લેવાના ભ્રમને કારણે પ્રકાશ માટેની તરસ ચાલી ગઈ છે પ્રકાશને કાબૂમાં રાખવાના અભિમાનમાં આપણે જીવીએ છીએ.
♦ શ્રી મુંબઈ જૈન યુવક સંઘ, ૯૨૬, પારેખ માર્કેટ, ૩૯, જે.એસ.એસ. રોડ, કેનડી બ્રીજ, ઓપેરા હાઉસ, મુંબઈ – ૦૪. ફોનઃ ૨૩૮૨૦૨૯૬ મો. : ૯૧૩૭૭૨૭૧૦૯ " જુની ઑફિસ સ્થળ સૌજન્ય : શ્રી મનીષભાઈ દોશી – શ્રી મુંબઈ જૈન યુવક સંઘનો બૅન્ક A/c. 0039201 000 20260, બેન્ક ઓફ ઇન્ડિયા IFSC:BKID0000039 • Website : www.rmumbai-jainyuvaksangh.com ermail : shinjys@gmail.com Web Editor : Hitesh Mayani-9820347990
જાન્યુઆરી - ૨૦૧૯
પ્રજીવન
3