Prabuddha Jivan 2015 06

Author(s): Dhanvant Shah
Publisher: Mumbai Jain Yuvak Sangh

Page 4

પ્રબુદ્ધ જીવન
જૂન, ૨૦૧૫
અલૌદ્ધિક અoભૂલિ
વિધુત લક્ષ્મી પ્રભુતા પતંગ આયુષ્ય એ તો જળનાં તરંગ, પુરંદરી ચાપ અનંગ રંગ
શું રાચીએ ત્યાં ક્ષણનો પ્રસંગ. પરમ કૃપાળુ દેવ શ્રીમદ્ રાજચંદ્રજી રચિત આ પંક્તિઓ મને છતાં બધાં જ ધારેલા કામ કરે છે. હાડમાંસનાં બનેલા માનવીમાં બાળપણમાં મળેલી. પપ્પા અને પપ્પાના મિત્ર અનિલભાઈ સીરાજ આટ-આટલી હદે દિવ્ય સંભાવના હોઈ શકે છે, એનું જીવતું જાગતું જ્યારે પણ આ ગાતા, ત્યારે મને સાંભળવું બહુ ગમતું અને મનમાં ઉદાહરણ પૂ. શ્રી ગુરુદેવ છે. વિચાર, વાણી અને વર્તન ત્રણેય એક જ ને મનમાં હું પણ એને વાગોળતી. આ પંક્તિઓનો ભાવાર્થ તો લીટીમાં હોય એવું અહીં જ મેં જોયું છે. એમના જીવનની પ્રત્યેક ક્ષણ, યુવાનીમાં સમજાયો. એ પણ ત્યારે સમજાયું જ્યારે જાણ્યું કે કોઈ એની Mini ક્ષણ અને એની પણ Micro ક્ષણ સર્વના આત્મકલ્યાણમાં પણ પ્રસંગની ઘણા પુરુષાર્થથી કરેલી તૈયારીઓ, આતુરતા, ઉત્સુકતા, જ વીતે છે. એમને જોઈને પહેલી વાર મને realise થયું કે દરેક સંકલ્પ-વિકલ્પો અને તેની સાથે જોડાયેલી અપેક્ષાઓએ પ્રસંગ પૂરો ક્ષણને સુખ અને શાંતિમય કેવી રીતે બનાવી શકાય. થતાંની સાથે જ શમી જાય છે. કોઈ પણ સુખદ કે દુ:ખદ પ્રસંગે એની જેમણે સમયને ખરા અર્થમાં જીતી જાણ્યો છે તેમની પાસેથી જ ક્ષણિકતા અનુભવી મને આ પંક્તિઓ યાદ આવતી.
સમયનું મૂલ્ય સમજવા મળે, એનાથી વધારે ઉત્તમ શું? આ ત્રણ દિવસ એ જ સમય દરમ્યાન આપણા સૌના ચહિતા રમણભાઈના દરમ્યાન પૂ. ગુરુદેવશ્રી પાસેથી સમયની મહત્તાને સમજીશું અને જૈન અર્ધાગિની ઘરે આવ્યા હતા, એમની સાથે સમયની ક્ષણભંગુરતા તત્ત્વજ્ઞાનના મહાન ગ્રંથ ઉત્તરાધ્યયનમાં પૂ. ગુરુદેવની અમૃતવાણી વિષે ચર્ચા થઈ. ત્યારે હું diary ડાયરી લખતી અને મેં એમને વિનંતી દ્વારા પ્રવેશીશું. કરી કે તેઓ મારી diary માં કોઈ સંદેશ લખી આપે. એમણે લખ્યું, તો ચાલો આપણે જઈએ અઢી હજાર વર્ષ પહેલાના સમયકાળમાં, ‘હાલી રેશમા, સમય ગોયમ્ મા પમાયે’-એક ક્ષણ માત્રનો પ્રમાદ જ્યાં પ્રભુ વીરની અંતિમ દેશના સંભળાઈ રહી છે. એ સમયની મહત્તા કરવો ઉચિત નથી, ઉત્તરાધ્યયન સૂત્રમાં પ્રભુ મહાવીર એમના શિષ્ય અને આ તકની દુર્લભતાને ધ્યાનમાં રાખીને, આપણે આપણી ગોતમ સ્વામીને આ સત્ય કહે છે. આ પંક્તિ મારા અંતરને સ્પશી માનસિક ચંચળતા અને સૌ ભૌતિક વસ્તુઓ જેમ કે આ Mobile ગઈ. જ્યારે જ્યારે હું સ્વપ્નીલ જગતમાં મારો સમય વેડફતી ત્યારે
જ્યારે હું સ્વપ્નીલ જગતમાં મારા સમય વેડફતા ત્યાર Phone ને દૂર રાખીને અપાપાપુરી જઈએ, પ્રભુ વીરની ગહન ત્યારે આ પંક્તિ મને ચેતવતી અને હું પોતાને ઝંઝોડતી અને ભરત વાણીના સરળ ભાવાનુવાદને ગુરુદેવ પાસેથી સમજીએ. ચક્રવર્તીએ કહેલ તેમ પોતાને કહેતી “રેશ, ચેત-કાળ ઝપાટા દેત.”
| આ મહાન પ્રસંગના સંયોજનનું સુકાન મને સોંપી શ્રી મુંબઈ જૈન | જીવનનો વળાંક એ સમયનો એવો હતો કે સત્ પુરુષની વર્ષા
યુવક સંઘે મારી ત્રણ મહિનાની અને હવે પછીની સર્વ ક્ષણોને હતી, અને એ ગાળામાં સુમનભાઈ દલાલ અને નીલાબેન શશીકાંત અવિસ્મરણીય અને ધન્ય બનાવી, એ માટે આ સંસ્થાની હું ઋણી બનું મહેતાની છત્ર છાયામાં બેસી તત્ત્વજ્ઞાન અને ધર્મ સંબંધી માર્મિક છે. ચર્ચાઓનો લ્હાવો લેતી.
| ખરેખર મારા માટે આ એલોકિક અનુભૂતિ હતી અને હવે ત્રણ | એમના આ જગતમાંથી વિદાય લેવાના પ્રસંગે સમયની અસારતા દિવસ ગરુદેવ દ્વારા જે અનુભૂતિની પ્રાપ્તિ મને– આપણને થશે એ અને એમની સાથે વીતોલી પળોને યાદ કરીને સમયની ક્ષણ ભંગુરતાની શાશ્વત રહેશે. આપણા ભીતરને વિકસિત કરતી રહેશે. તીવ્રતા અનુભવી હતી.
| સર્વ પ્રથમ પૂ. ગુરુદેવને નત મસ્તકે પ્રણામ કરી આપ સર્વ જ્ઞાન પાંચ વર્ષ પહેલાં હું પૂ. શ્રી ગુરુદેવ ડૉ. રાકેશભાઈ ઝવેરીના પિપાસુ શ્રોતાઓનું અંતરથી સ્વાગત કરી, આભારની ભાવના પ્રગટ પરિચયમાં આવી, ત્યારે જઈને મને સમજાયું, ‘સમય ગોયમ્ મા કરી અહિં બિરાજેલા સર્વ આત્માને હું કોટિ કોટિ વંદન કરું છું. પમાયે’ પાછળનું ઊંડું અને ગહન રહસ્ય, કે ખરેખર સમય ન ગુમાવવો
[ રેશ્મા જૈન એટલે શું?’
(09920951074) સમયનો મહિમા ગુરુદેવે માત્ર ઉપદેશથી નહીં પણ આચારથી
સંયોજિકા ગ્રંથ સ્વાધ્યાય સમજાવ્યો. ગુરુદેવશ્રી પોતે એક પણ ક્ષણનો વ્યય નથી કરતાં તેમ
પ્રથમ દિવસે પ્રારંભ કથન