Palipathavali

Author(s): Jinvijay
Publisher: Gujarat Puratattva Mandir Ahmedabad

Page 23

पालिपाठावली
यस सम्मुखचिणेन मित्तधम्मो न लब्भति । अनुसुय्यं अनकोसं सणिकं तम्हा अपकमे ति ॥ एवं वत्वा सो सकुणो पक्कामि ।
१०. सस - जातक
१४
:
अतीते बाराणसियं ब्रह्मदत्ते रज्जं कारेते बोधिसत्तो सरायोनियं निब्बत्तित्वा अरज्ञे वसति । तस्स पन अरज्ञस्स एकतो पब्बतपादो, एकतो नदी, एकतो पच्चन्तगामको । अपरे प स्स तयो सहाया अहे मकटो, सिगालो, उद्दो ति । ते 5 चत्तारो पि पण्डिता एकतो वसन्ता अत्तनो अत्तनो गोचरट्ठाने गोचरं गत्वा, सायण्हसमये एकतो सन्निपतन्ति । ससपण्डितो 'दानं दातब्बं सीलं रक्खितब्बं, उपोसथकम्मं कातब्बं ' ति तिष्णं जनानं ओवादवसेन धम्मं देसेति । ते तस्स ओवादं सम्पटिच्छित्वा अत्तनो अत्तनो निवासगुम्बं पविसित्वा वसन्ति । एवं काले गच्छन्ते 10 एकदिवस बोधिसत्तो आकासं ओलोकेत्वा चन्दं दिवा ' स्वे उपोसथदिवसो 'ति नत्वा इतरे तयो आह 'स्वे उपोसथो । तुम्हे तयोपि जना सीलं समादियित्वा उपोसथिका होथ । सीले पतिट्ठाय दिन्नदानं महम्फलं होति, तस्मा याचके सम्पत्ते तुम्हेहि खादितब्बाहारतो दत्वा खादेय्याथा ' ति । ते ' साधू ' ति सम्पटिच्छित्वा 15 अत्तनो वसनद्वानेसु वसित्वा पुनदिवसे तेसु उद्दो पातो व ' गोचरं परियेसिस्सामी ' ति निक्खमित्वा गङ्गातीरं गतो । अथेको बालिसिको सत्त रोहितमच्छे उद्धरित्वा वल्लिया आवुणित्वा नेत्वा गङ्गातीरे वालिकाय परिच्छादेत्वा मच्छे गण्हन्तो अधो गर्न मस्सि । उद्दो मच्छ्ान्धं घायित्वा वालिकं विहित्वा मच्छे दिस्वा नीहारित्वा 20 ‘अत्थि नु खो इमेसं सामिको' ति तिक्खत्तुं घोसेत्वा सामिकं अपस्सन्तो