Palipathavali

Author(s): Jinvijay
Publisher: Gujarat Puratattva Mandir Ahmedabad

Page 115

१०६
पालिपाठावली तेन हि त्वं सकं वादमोतारेहि च चोदितो । पालिमाहाभिधम्मस्स अत्थमस्स न सोधिगा ॥ ७ ॥ आह कस्सेसो मन्तो ति बुद्धमन्तो ति सोब्रुवि । देहि मे तन्ति वुत्ते हि गण्ह पब्बज तं इति ॥ ८ ॥ मन्तत्थी पब्बजित्वा सो उग्गहि पिटकत्तयं । एकायनो अयं मग्गो इति पच्छा तमग्गहि ॥ ९ ॥ बुद्धस्स विय गम्भीरघोसत्ता नं वियाकरूं । बुद्धघोसो ति सो सोभि बुद्धो विय महीतले ॥ १० ॥ तत्थ आणोदयं नाम कत्वा पकरणं तदा । धम्मसङ्गाणियाकासि कण्डं सो अत्थसालिनि ॥ ११ ॥ परितट्ठकथञ्चेव कातुं आरभि बुद्धिमा । तं दिस्वा रेवतो थेरो इदं वचनमब्रुवि ॥ १२ ।। पालिमत्तमिधानीतं नत्थि अट्ठकथा इध । तथाचरियवादा च भिन्नरूपा न विजरे ॥ १३ ॥ सीहलट्ठकथा सुद्धा महिन्देन मतीमता । सङ्गीतित्तयमारूळ्हं सम्मासम्बुद्धदेसितं ॥ १४ ॥ सारिपुत्तादिगीतञ्च कथामग्गं समेक्खिय । कता सीहलभासाय सीहलेसु पवत्तति ॥ १५ ॥ तं तत्थ गन्त्वा मुत्वा त्वं मागधानं निरुत्तिया । परिवत्तेहि सा होति सब्बलोकहितावहा ॥ १६ ॥ एवं वुत्तो पसन्नो सो निक्खमित्वा ततो इमं । दीपमागा इमस्सेव रजो काले महामति ॥ १७ ॥ महाविहारं सम्पत्तो विहारं सब्बसाधुनं । • महापधानघरं गन्त्वा संघपालस्स सन्तिका ॥ १८ ॥ सीहलट्ठकथं सुत्वा थेरवादञ्च सब्बसो। धम्मस्सामिस्स एसो व अधिप्पायो ति निच्छिय ॥ १९ ॥ तत्य संघ :समानेत्वा कातुमट्ठकथं मम । .. पोत्थके देथ सब्बे ति आह; वीमासितुं स तं ॥ २० ॥