Nyayavatara

Author(s): Saumyangratnavijay, Yashratnavijay
Publisher: Jingun Aradhak Trust

Page 375

३३३
न्यायावतार - श्लो० ३२
इति न्यायावतारविवृतिः समाप्ता ॥ कृतिरियमाचार्यसिद्धव्याख्यानिकस्य । ग्रन्थाग्रम २०७३ ।।
-न्यायश्भिસિદ્ધાંતમહોદધિ, કર્મસાહિત્યનિષ્ણાંત, સચ્ચારિત્રચૂડામણિ આ.શ્રી પ્રેમસૂરીશ્વરજી મહારાજાના પટ્ટાલંકાર ન્યાયવિશારદ, વર્ધમાન તપોનિધિ. આ. શ્રી ભુવનભાનુસૂરીશ્વરજી મહારાજાના શિષ્યરત્ન મેવાડદેશોધારક, ૪૦૦ અઠ્ઠમના તપસ્વી આ. શ્રી જિતેન્દ્રસૂરીશ્વરજી મહારાજાના શિષ્યરત્ન પરમશાસનપ્રભાવક, દીક્ષાદાનેશ્વરી, યુવા જાગૃતિ પ્રેરક, ભવોદધિતારક આ. શ્રી ગુણરત્નસૂરીશ્વરજી મહારાજા અને તેમના શિષ્યરત્ન, પડદર્શનનિષ્ણાત, ગુરુદેવ આ. શ્રી રશ્મિરત્નસૂરીશ્વરજી મહારાજાની શુભાશિષ, કૃપાથી આ ગ્રંથરત્નનું ગુર્જર વિવેચન સમાપ્ત થયું
|| शुभं भूयात् श्रीश्रमणसंघस्य ।। || नमो जिनशासनाय ।।
।। इति शम् ।।
-अर्थसंप्रेक्षणसुलभत्वात् छद्मस्थानां मोहस्य शास्त्रशोधने, ततः प्रार्थयन्नाह भक्तिरित्यादि । तच्छासनांशेति । तस्य भगवतो जिनस्य शासनमागमः, तस्यांशो लवस्तदभिधानात् । अत इति । यतो भक्तिर्व्यक्ता कृता, न तु गर्वोद्धरकंधरतया स्वमनीषिका प्रकाशितेति ।। (४३४) सांप्रतं वैदग्ध्यात् स्वाभिधानं दर्शयन् ग्रन्थकारः परमपदप्राप्तौ बीजभूतां प्रार्थनामाह न्यायेत्यादि । सिद्ध इति । निष्पन्नः । अथ च व्याजेन ग्रन्थकर्ता स्वनामाभिधानद्वारेण सिद्धव्याख्याता प्रकरणमिदमकरोदिति प्रकाशितम् । जिनेन्द्रमतलम्पट इति । ननु च लाम्पट्यं सर्वानर्थहेतुत्वेन न प्रेक्षावतां प्रार्थनाविषयः, तत्कथं तद् भूयादित्याशास्यते ? सत्यम्, विषयाद्यभिष्वङ्गरूपमेव लाम्पट्यमनर्थपरंपराहेतुत्वेन न प्रेक्षावद्भिराकाझ्यते । श्रवणमननध्यानादिरूपतया तु भगवद्वचनविषयं तत्परत्वं लाम्पट्यमपि परंपरया परमपदप्राप्तिहेतुत्वेन दक्षं प्रेक्षावतामाकाक्ष्यमाणं परमाभ्युदयहेतुरेव ।
अक्षामधाम्नोऽभयदेवसूरे नोरिवोज्जृम्भितभव्यपद्मात् । अभूत्ततो हर्षपुरीयगच्छे श्रीहेमचन्द्रप्रभुरंशुराशिः ।। १ ।। जीयात्तृणीकृतजगत्रितयो महिम्ना श्रीहेमसूरिरिति शिष्यमणिस्तदीयः । क्षीरोदविभ्रमयशःपटलेन येन शुभ्रीकृता दश दिशो मलधारिणापि ।। २ ।। शैशवेऽभ्यस्यता तर्कं रतिं तत्रैव वाञ्छता ।। तस्य शिष्यलवेनेदं चक्रे किमपि टिप्पनम् ।। ३ ।। । न्यायावतारविवृतौ विषमं विभज्य किंचिन्मया यदिह पुण्यमवापि शुद्धम् । संत्यज्य मोहमखिलं भुवि शश्वदेव भट्रैकभूमिरमुना तु समस्तलोकः ।। ४ ।।
इति न्यायावतारटिप्पनकं समाप्तम् ।। ग्रन्थाग्रं १०५३ ।।