Mulshuddhi Prakaranam Part 02

Author(s): Dharmdhurandharsuri, Amrutlal Bhojak
Publisher: Shrutnidhi

Page 327

३१६
मूलशुद्धिप्रकरणम्-द्वितीयो भागः
अहं आणिया सुभद्दा पुप्फसिरी वि य तओ य सव्वाई । चिट्ठति ललंताई रज्जसिरिं अणुहवंताई ॥१६२॥ संखो विहु सामंतो देवीवयणाउ राइणा ठविओ । एवं अच्छंताणं अन्नदिणे तत्थ वरसूरी ॥ १६३॥ संपत्तो विहरंतो चउविहवरनाणपयडियपयत्थो । मुणिसुव्वओ त्ति नामो सुसाहुगणपरिवुडो भयवं ॥१६४॥ तं नाउं पुरलोगो वंदणवडियाइ निग्गओ झ त्ति । कहियं च सुभद्दाए केण वि वरसूरिआगमणं ॥ १६५ ॥ तं सोऊणं सा विहु भत्तिवसुल्लसियबहलरोमंचा । देवी - पुप्फसिरीणं अक्खड़ तं ताउ तीए समं ॥ १६६॥ गंतूण निवर्समीवे भणंति “विण्णत्तियं पहु ? सुणेहि ।
एत्थं वरसूरी समागओ अम्ह पुण्णेहिं ॥१६७॥ ता तस्स वंदणत्थं गम्मउ" राया वि तं निसामेउं । सव्विड्डीए गच्छइ ताहिं समं मुणिवरं नमिउं ॥१६८॥ वंदित्तु मुणि धरणीयलम्मि उवविसइ नाऽइदूरम्मि । गुरुणा वि य पारद्धा धम्मकहा भैव्वसुहजणणी ॥१६९॥ अवि य
जं किं चि इत्थ जीवा लहंति संसारवासमज्झमि । सोक्खं वा दुक्खं वा तं सव्वं पुव्वकम्मफलं ॥१७०॥ जेणेत्थ जए जीवा राग-द्दोसेहिं मोहिया संता । तं चिय पावं कम्मं कुणंति नणु जस्स दोसेण ॥१७१॥ पावेंति आवईओ नाणारूवाउ बहुदुहकरीओ । जं पुण विविहं सोक्खं तं सव्वं पुण्णमाहप्पं ॥ १७२॥
एत्थंतरम्मि देवी भणइ 'किमम्हेहिं अण्णजम्मम्मि । सामिय ! विहियं कम्मं असुहसुहो जस्स उ विवागो ?' ॥१७३॥
१. ला. 'समीवं ॥ २. ला. जह एत्थं ॥ ३. ला. सव्वसुह ॥