________________
લોભથકી સંકટ સમૂહમાં જે રહે છે તે ક્ષણમાં મૃત્યુ પામે છે, અને મુવા પછી બધું કશા કામનું નથી, માટે લેશ પેદા કરનાર દેશને તો . ૨૬
અજાણતાં જ રાજાએ મારા પિતાને હણ્યો પણ હવે મને તે હણી શકવાનો નથી, કેમકે જાણિતા અને રાત દિવસ અપ્રમત્ત એવાને શાકિની પણ હણી શકતી નથી. ૨૭
ઘર કુટુંબ આદિ સર્વને તજી, દેશ તજી વિદેશ જઈ, માણસે પત્નથી પિતાના જીવનું રક્ષણ કરવું, જીવતો માણસ બધું પામશે. ૨૮
કામધે લાજને ગણતે નથી, હૃદયશન્ય ગુણ અગુણને ગણતું નથી, કે ધી વિવેકને ગણતો નથી, લોભવ સ્વજનને પણ ગણતું નથી. કાયથી દોષને ગણતો નથી, સ્ત્રીવશ વકુલને પણ ગણતો નથી, રાજથાથી પાપને ગણતો નથી, અને અભિમાની વિનયને ગણતું નથી. ૨૯
ચાલુક્ય ચૂડામણિ શ્રી કુમારપાલ માવો વિચાર કરીને સ્વજનોને લઈ માલવ દેશમાં ગયો, અવ તિમાં મુકામ રાખી કેટલાક દિવસ રહ્યું, ને ત્યાથી રાજાનું મન જાણવા માટે ગુપ્ત રીતે પાછો આવ્યો. ૩૦
દ્વિતિય સગે પ્રથમ વર્ગ:
કદાચિત રાજા મને ઓળખશે તે શી ગતિ થશે એમ મનમાં ધારીને થોડાક નઠારા દિવસ કાઢવાના હેતુથી કુમારપાલે સાધુને વેષ લિધો. ૧
કેઈક વદીઓને મોઢેથી તે વાત પણ જાણીને રાજાએ કુબુદ્ધિથી, પોતાના પિતાનું શ્રાદ્ધને દિવસે સાધુઓને નિમંત્રણ કર્યું. ૨
