________________
* ત્યાં પણ મારવા માટે રાજાના માણસો આવ્યા છે એમ જાણીને તે ગુરૂની ખેડપૂર્વક આજ્ઞા લઈ વિરક્ષણાર્થે આગળ ચાલ્યો. ૩૮
ભયભીત એ તે વટપદ્રમાં આવ્યો અને ગામ બહાર કોઈ વાટિકામાં ઝાડ નીચે બેઠે, તો ત્યાં એક દરમાંથી ઉંદર મેંઢામાં રૂપાને ટંક એક લઈને નીકળ્યો. ૩૮, - કુમારપાળ વિસ્મય પામી જોઈ રહ્યા એવામાં ઉદરે એક મૂકીને બીજે આણ્યો, એમ ક્રમે ક્રમે દત પ્રમાણ ટંક ત્યાં ભેગા થયા. ૪૦
ઉદર તેમને પાથરીને ચુંબન કરવા લાગ્યો અને ઉપર ચઢી આળોટવા લાગ્યો, અને પછી એકે એકે પાછા મેંઢામાં ઘાલીને દરમાં જવા લાગ્યો. ૪૧
આ મૂઢ બુદ્ધિવાળા જેવી રીતે આ ટ ક બહાર લાવ્યો છે તેવીને તેવી રીતે પાછા અ દર લેઈ જશે, અને મારી પાસે તે ભાથુ સરખું પણ નથી એમ વિચારી કુમારપાલે તે લઈ લીધા. ૪૨
પાછા આવી ટેક દીઠા નહિ એટલે અશ્રપાત કરતો ઉંદર આમ તેમ ભમવા લાગ્યો, અને મૂછો ખાઈ ભૂમિએ પડયો, તથા ક્ષણમાં મેહથી મરી ગયો. ૪૩
બુદ્ધિહીન છતાં પણ આ ઉંદર, એનું વિત્ત લઈ લેવાના, મેહ થકી મરણ પામ્ય, અરે આ પ્રકારે નિરપરાધીને ક્ષય કરનાર એવા મને ધિક્કાર છે એમ કહે તો તે ચાલ્યો. ૪૪
પૃથ્વી ઉપર ભમતાં પેલા પૈસાથી કરીને કેટલાક કાળ તે તેણે કાઢશે, પણ નિશબલ તથા સુધાથી કશાંગ થઈ ગયો ત્યારે તે કઈ સારા નગરમા ગ. ૪૫
ત્યાં કોઈ ઉત્તમ વાણી અને હાટે પોતાની તરવાર મૂકીને સાંજ સમયે નીતિ એવા તેણે ચણા લીધા. ૪૬
