________________
વનિતા અને ભૂપ એ ઈવાર કોઈને પણ વશ થતાં નથી, કુમારપાળ પણ પેલા અપમાન કરનારને હણવાની ઈચ્છા કરતે પણ તે વાત ગૂઢ રાખી રહ્યા હતા. ૪
અનેક ઉજજવલ રાજાઓ સમક્ષ બેઠેલે છે એમ સભામાં એકવાર કુમારપાલ બેઠા હતા ત્યાં વિપત્તિ રહીત મૂર્તિવાળા તેને કોઈએ એક ઉત્તમ તરવાર ભેટ કરી ૫
સર્વના દેખતાં રાજાએ તે તરવારને પોતાના હાથમાં લીધી અને સભા સ્તભ ઉપર પ્રહાર કરવા જતે જતે મનમાં કાંઈક વિચાર કતો તે છે લ્યો, એવામાં મોતજ તેડી લાવ્યું હોય તેમ કૃષ્ણભક ત્યાં આવ્યો અને હસીને બોલ્યો કે હે નરેશ! શાને વિલંબ કરો છો ? કાતરતા જવા દેને ધા કરો. ૬-૭
ત્યારે રાજાએ કહ્યું કે આ થાંભલો તો સ્થિર રૂપ છે એટલે વિરૂપ ભીતિથી હું પ્રહાર કરતો નથી, ત્યારે કઠણે વળી સ્મિત પૂર્વક કહ્યું કે વિરૂપતિ તે વાણીઆને હોય, રાજાને ન હોય. ૮
ત્યારે બહુ સારૂ એમ કહીને તીક્ષણ તરવારથી રાજાએ તેનું જ માથું કાપી નાખ્યું, અને સભામાત્ર તેને આવો થમ જે જાણીને ભ પામી ગઈ ૮
જે કે મારી આજ્ઞાનો વારંવાર ભંગ કરશે તેને હું વારંવાર આવી સજા કરીશ એમ કુર આકારવાળો અને વધી ગયેલા કેાધથી રકતનેત્રવાળો કુમારપાલ બો. ૧૦
એવા સૈન્યનાથને મારેલો જોઈને ગજવર્ગ માત્ર ત્રાસ પામી ગયો, તે પછી કોઈએ એની આજ્ઞાનો ભંગ કર્યો નહિ, અને એના શાસનને સર્વથા નિત્ય માન્યું. ૧૧
એકવા. સભામાં બેઠેલા, કલા માત્રને સાગર જેનરેશ્વર આગળ લાક નામના વિધિન એવા ગાયન ચક્રવતીએ પોતાની સર્વ કરી બતાવી. ૧૨
