________________
(૧૩૫ )
આમ વિચાર કરીને હાથમાં રહેલા પેલા ઢાર્ગવને તેણે ફાટી નાખ્યા, અને આજ્ઞા કરી કે એ મરનારના ગેત્રના જે 'હાય તેમને વહેંચી આપો. ૩૦
તે સમયે આવી તેની નિલાભતા એઈ હેમસૂરિને શરીરે રોમાંચ થઇ ગયાં અને તે પ્રશ'સા પૂર્વક ખેાવ્યા કે જેની જ્ઞાને સર્વે દેવ દાનવનર નરેશ્વરાદિ માન્ય કરે છે એવા લાભને છતા'તુ હું રજિસ્! ખરેખરા વિશ્વેશ્વર છે. ૩૧-૩૨
પુત્રનું' ધન લેનાર રાજા “પુત્ર” થાયછે, પણ સતાથી તેને મૂકી દેનાર તું તે ખરેખરેા રાજપિતામહ છૅ, ૩૩
એવામાં સિદ્ધરાજ પાસેથી આરગામ પામેલા એવા એક વામ શશી બ્રાહ્મણ ઘણા સમૃદ્ધ હતા.
તે વિદ્વાન્ હાઇ પોતાની વિદ્યા આગળ આખા વિશ્વને તૃણવત માનતા હતા, અને સત્બુદ્ધિ રહિત હાઈ નિત્યે સૂર સાથે સ્પર્ધા કર્યા કરતા હતા. ૩૫
એકવાર'સૂરીને જતા જોઈને બહુ ભટ્ટ હૃદયવાળા તેણે મહેટે સ્વરેથી પોતાના સેવકોને આ પ્રમાણે કહ્યું. ૩૬
જેમાં હજાર! જાઓ અને લીખા ભરેલી છે એવાં વસ્ત્રવાળે લટકતા કાંબળાવાળા, દાંતે મેલ ચઢી જવાથી મોઢામાંથી ગધ મારતા, નાક સાફ ન કરવાથી નિરતર ગુણ ગુણ પાઠ પ્રતિષ્ઠા કરતા એવા આ હૅમડ-સેવટે પિપિલ ખખડાટ કરતા આવે છે. ૩૭
કઠોર શબ્દવાળું આવુ વચન સાંભળીને નિપતિએ કાપ કા નહિ, પણ સ્મિત થકી દંત પ્રભા વિસ્તારતા તેમણે ક્ષમાથી કહ્યું કે દે બુદ્ધિસાગર! આ પદ્યમાં પ્રથમ વિશેષણ શું કહ્યું ? તે સ્થાને સેવડ હેમડ એમ હવેથી કહેવુ. ૩૮
+
,,
રાજપુત્ર ” એ સં’જ્ઞા પડી છે. તેને ઉદેશીને આ સૂચન - હાય એમ લાગે છે.
tr
