Book Title: Kumarpal Charitra
Author(s): Manilal Nabhubhai Dwivedi
Publisher: Government Press

View full book text
Previous | Next

Page 162
________________ (૧૫૩ ) સૂર્યને ઉર્વશ્રાવવાથી તાપને લીધે ચંદ્રમાંથી અમૃતને વદ યો, જેથી સર્વ ગની હાનિ થતાં અંગ માત્ર અતિ સુંદર અને નિરામય થઈ રહ્યું. ૨૬ સ્પર્શ કરવાને અયોગ્ય એવા પર તુ બડાને અંધ શકિતથી લઈને એક અધઃપમાં નાખ્યું, અને મુનિએ કહ્યું કે ધર્મ ધી વિના અન્યને તારા રામ આ રોગ આજ પછી થશે નહિ. ૨૭ ગુરુના પગારથી વિપત્તિમાત્ર દૂર થતાં મૃત્યુરૂપ રોગ નિવૃત્ત થતાં, રાજાએ પિતાને ન અવતાર થયો મા અને આખા નગરમાં મહોત્સવ કરાવ્યો. ૨૮ વિમલાચલની યાત્રા કરી, રેવતક ઉપર મીશ્વરને નમી, મારે માનવું જન્મને સાર સંપાદન કરવો એમ રાજાએ મનમાં વિચાર કર્યા. ૨૮ . શુભ મુહૂર્તે રાજને ગુરૂએ સઘેશપદ આપ્યું, તે સમયે તુરતજ કિઈ ચરે આવીને હાથ જોડી આ પ્રમાણે વિનંતિ કરી. ૩૦ અનેક રાજાને સાથે લઈને ડહલેશ્વર કણે રાજ આપના ઉપર ચઢી આવે છે-આવું ધર્મ કાર્યમાં અંતરાય કરનારું વચન સાંભળીને ગુરૂ આગળ કુમારપાલે બહુ શોચ કરવા માંડયો. ૩૧ મારા અભાગે કરીને ધર્મ કયાં આવો મહા અંતરાય મને નડ, અથવા ભાગ્ય રહિત જનની મરથ કદાપિ સિદ્ધ થતા નથી એમ આગમોમાં કહેલુ જ છે. ૩૨ કૃપણનું ધન, ધામેચ્છા, સુરગ દુલ, વનકુસુમ, ફ્રેમ છાયા, એ પાચે પોતે પોતામાં જ શમે છે. ૩૩ સજજનના સંગમથી નીચપણ કદાચિત્ ઊત્તમ ઈચ્છા કરે તો પુણ્ય વિવર્જિત એવા તેમનાં જે પાપ તે તેમને પ્રતિબંધ કરે છે. ૩૪ આ પ્રકારે ચિંતા કરતા તેને કાલને જાણનારા સૂરિએ તે સમયે કહ્યું કે બારમે પહોર એની મેળે જ સમાધાન થઈ જશે, માટે ચિંતા તજીને ધીરજ ધર. ૩૫

Loading...

Page Navigation
1 ... 160 161 162 163 164 165 166 167 168 169 170 171 172