________________
વચન યોજવે ચતુર એવા તે દેવે કહ્યું કે અહે? ઘણે કાલે મને આજ તારો સંગમ થયો, જેથી હે નરેશ! આ દિવસને હું અતિ ધન્ય માનું છું, જિન મત ઉપર જેની રૂચિ એવો તું જેને પુત્ર છે તે હું પણ મારા આત્માને ધન્ય માનું છું. મિથ્યાવ્રત તજીને જિન મતમાં પ્રવર્તતા તે, હે પુત્ર! પૂર્વજોને નરકમાંથી ઉદાય છે, દિધિ કે ચદ્ર જેવો તારો શ્વેત યશ જેની દેવ પણ સ્તુતિ કરે છે તે તેં પ્રાપ્ત કર્યો છે, અને કુળને પણ નિર્મળ કર્યું છે. હે સુત! સ્વર્ગમાં તારી કિર્તીને કીરીઓ ગાય છે તે સાંભળી અમારૂં મન હરણ થઇ જાય છે, અને તે સુત! તે સાઘેલા જૈન ધર્મથી તારા પૂર્વજ માત્ર પ્રમોદ પૂર્ણ મનથી દેવ પંકિતને વિષે વિહરે છે. ૧૫-૧૬૧૭-૧૮
પ્રણયથી અનેક લાડ કરતી તે પુરૂષની દેવાંગના રૂપ સ્ત્રી પણ પછી કુમારપાલને આલિંગન દેઈ બેલી કે હે પુત્ર! તેં કરેલા પુણ્યના યોગથી હુ ત્રિભુવનમાન્ય અને સુવિખ્યાત થઈ છું. સુકૃત તતિને વિરતારતા તારા જેવા પુત્રરત્નને જાણીને હં જનેતા માત્રમાં પુણ્ય પ્રકર્ધવાળી ગણાઈ છું, અને તે પુત્ર! તારા જેવો સુવિદિત ચરિત્રવાળો પુત્ર જેમાં રહે તે મારી કૂખને પણ ધન્ય માનું છું. ૧૮-૨૦
સ્નેહ સમાનપૂર્વક આમ વિવિધ પ્રકારે પ્રમાદ ઉપજ હર્ષથી કલ્પ તરૂનાં પુષ્પોની વૃદ્ધિ કરી, તે પતી પેલા વિમાનમાં બેશી તુરત પોતાને સ્થાને ગયાં. ૨૧
આવું અતિશય સમૃદ્ધ વૃત્તાન જોઈ ચિરકાલ સુધી વિસ્મયથી ચકિત થઇ રહ્યા અને આ શું? એ મનમાં વિચાર કરતો રાજા સર્વ લોક સહિત ઉઘાડી આખે ભણવાર કરી રહ્યા. ૨૨
પ્રથમે મેં મારાં માતાપિતાને નરકની મહા યાતના વેઠતાં જેમાં અને હવામાં તેમને વર્ગ સુખ નિમગ્ન જેઉ છું, ત્યારે આ સાચું કે તે સાચું અવા સશક રૂપ હીંચ ઉપર રાજનું મન હીંચાળા ખાવા લાગ્યું. ૨૩
