________________
(૩૦) કુમારપાલને કોઈ ઉત્તમ છતે નિધન થઈ ગયેલો વીર જાણી વાણીએ કહ્યું ભાઈ તમારૂ ખરું લઈ જાઓ, એ ચણા મેં તમારા જેવા શુભાશયને આપી દીધા એટલે મને મૂલ્ય પહેગ્યું. ૪૭
આવી વાણી, વિવેકપૂર્વક કરેલો તેને ઉપકાર સ્મત કુમારપાળ ત્યાંથી સિદ્ધપુર ગયે , ત્યાં કોઈ શકન જોનારને તેણે પૂછ્યું કે મને રાજ્ય કયારે પ્રાપ્ત થશે? ૪૮
પ્રભાતમાં તેની સાથે પેલો બુદ્ધિમાન શાહુનિક શકુન જોવા માટે ગયો, તે જિનચૈત્ય ઉપર શાંત ચેષ્ટાવાળી ભક્ષ્ય મુખમાં લીધેલી દેવ ચકલી તેમણે દાંડી. ૪૯
ઉડીને ચેત્ય ઉપર ચઢતાં તેણે ત્રણ સુંદર સ્વર કર્યો, અને કુભ ઉપર બેસી મધુર સ્વરપૂર્વક તેણે નૃત્ય કરવા માંડયું. ૫૦
સુખે ત્યાં બેથી તેણે ભૂ જલ વહિ એવી સંજ્ઞાવાળા ત્રણ સ્વર કર્યો અને જમણી પાંખને વારંવાર ફફડાવી, આણેલું ભક્ષ્ય ત્યાંજ ખાધું. ૫૧ - આ બધું જોઈને પેલા બુદ્ધિમાને વિચાર કરી હર્ષ થકી કુમારપાલને કહ્યું કે શ્રી જૈન ધર્મ થકી તમારી ઈચ્છા કરતાં પણ અધિક સિદ્ધિ થવાની છે. પર
સિદ્ધ ભૂપાળના ભયથી ભમતો તે કોલંબપુરમાં ગયો, અને ત્યાં સવર્થ સિદ્ધ અને બહું માત્ર સિદ્ધ એવા યોગીશ્વરની તેણે -આરાધના કરવા માંડી. પત્ર
તે યોગીએ પ્રસન્ન થઈ તેને બહુ વિઘ સાધ્ય એવા રાજય પ્રદ મત્ર આપ્યો અને આજ્ઞાકર એવા તેને તેની સાધનાનો વિધિ પણ બતાવ્યો. ૫૪.
શબ લઈને સ્મશાનમાં બલિ લઈને પોતે રાત્રીને સમયે ગયો, અને કુંક કરી, શબને તેની પાસે મૂકી, તે ઉપર બેસીને માત્ર જપવા લાગ્યો. પપ ,
