Karnamrut Prapa

Author(s): Jinvijay
Publisher: Rajasthan Prachyavidya Pratishthan Jodhpur

Page 14

कर्णामृतप्रपा गेहं गोमयलिप्तमुप्ततुलसीदूर्वावणं प्राङ्गणं
वंशालम्बितशुक्लधौतवसनं मुक्तोदपात्रं पुरः। साक्षाद् दर्भतिलाक्षतस्थितियुतं व्यक्तीकृतं......... विप्राणां गृहिणीपदे कुलवधूमन्या पणस्त्री पुनः॥ ३२॥
कलिद्विजेभ्यः प्रणतोऽस्मि तेभ्यः
पुष्णन्ति यत्नेन निरन्तरं ये। कायव्रतार्थं जरती सवित्री
पुत्रीं च कन्यामिह विक्रयार्थम् ॥ ३३॥ ऐदंयुगीनस्य जनस्य वृत्तै__ रुक्तै [:] श्रुतै किमिहास्ति कार्यम् । उपाधिसिद्धा बहिरस्य मैत्री
खभावसिद्धस्तु विरोधभावः ॥ ३४ ॥ वदसि मधुरां वाणी पाणिद्वयं मुहुरानते
शिरसि रचयस्युर्वी सर्वी घिनोषि धनैर्यदि। सरलविरलः कोऽपि श्लाघां करोति तथाऽपि ते
न हि परगुणानेष स्तौति स्वभावखलो जनः ॥ ३५॥ अथवा शान्तं पापं खात्मन एव प्रवर्त्यतां चिन्ता।
अविचारितरमणीयैः कृतमेतैर्लोकवृत्तान्तैः ॥ ३६॥ पीतास्ते दिवसाः प्रसाद्य सुचिरं यत्रानमन्मौलिभिर्
भूपालैर्गलितस्पृहा अपि धनं विप्राः प्रतिग्राहिताः।। तान्येतानि दिनानि संप्रति पुनर्येष्वर्थयन्तोऽपि ते
वित्तं प्रत्युत नामुवन्ति न बहिस्तिष्ठन्त्यपास्ता अपि ॥ ३७॥ आशाः पश्यसि किं भृशं भ्रमसि किं कण्ठेन संशुष्यता
खामखास्थ्यकथामिति प्रतिजनं जल्पन्न विश्राम्यसि । मौनी भुल फलं हि कर्मजमृजो! वामात्रमैत्रीपरे
लोके काश्चनलिप्तताम्रसदृशे सारत्वमन्तः कुतः ॥ ३८॥ मज्जन जले सरल ! किं मुहुराकुलस्त्व
मालोकसे मुखममुष्य तटस्थितस्य । दाहक्रियोपकरणेन्धनविक्रियैक
वृत्तेरितस्तव कुतोऽस्तु करावलम्बः ॥ ३९ ॥ .