Karnamrut Prapa

Author(s): Jinvijay
Publisher: Rajasthan Prachyavidya Pratishthan Jodhpur

Page 25

ठकुरसोमेश्वरदेवषिरचिता हे वारिवाह ! सहकारमहीरहेण
प्राप्ता मनोरथशतैरियमुन्नतिस्ते । आविर्भवत्यचिरमुं प्रति संप्रति त्वं
तत् कर्तुमिच्छसि दवोऽपि न यच्चकार ॥ १२६ ॥ सुखमासीनः पश्यति कृतार्थितामात्मना महीमखिलाम् । संप्रति निर्व्यापारो निर्मलरुचिरेष घन [:] सुजनः ॥ १२७ ॥ हे कासार ! शिरोऽवतंसविकसत्पद्मासनेन त्वया पीयूषप्रतिमैर्जलैर्विदलिताः केषां न तृष्णातयः। तं त्वां तीर्थमुपेयुषः कुलपतेरस्याम्बुवृत्तेः कृते खल्पः कोऽपि यदि व्ययः किमियता विश्वोपजीव्यस्य ते ॥१२८॥ कूपोऽयमल्पसलिलस्त्रुटितावशिष्ट
सप्ताष्टसंकटघटीभृदिहारघट्टः। छिद्राकुलं च जलपानपदं तदत्र
भ्रातः ! कथं कथय पास्यसि पान्थ ! पाथः॥१२९ ॥ करभ! सरभसं भज! त्वमन्यद
वनमवनं वपुषश्चिकीर्षितं तत् । इह विहरति केसरी करीन्द्र
ब्रजविजयोद्धरकन्धरः पुरस्तात् ॥ १३०॥ देवादपास्य पाशान् कुशलिनि दूरं गते कुरङ्गपतौ । लुन्धक-जम्बुक-वायसमनोरथा व्यर्थतां याताः ॥ १३१॥ भूमीभारं विभृमह इति स्फारितोत्तुङ्गशृङ्गाः
शैलाः सन्तु प्रसृमरमदाः सन्तु दिग्दन्तिनोऽपि । त्वं तु क्षोणी क्षणमपि फणान्मा मुचः शेष! तेषां - शक्ति द्रष्टुं स्फुटमितरथा नावनिर्नोद्धतास्ते ॥ १३२ ।। तस्मै तिम्मरचे नमस्तमसि यो मनां व्यनक्ति क्षिति बन्छ। सोऽपि सितातिर्यदुदयात् को नाम नामोदते ? । दुश्चेष्ठाभिरवग्रहप्रभृतिभिः संख्यापयन्तः पुनमाया यदमी समं ग्रहततौ वल्गन्ति तत्कौतुकम् ॥ १३ ॥