Karnamrut Prapa

Author(s): Jinvijay
Publisher: Rajasthan Prachyavidya Pratishthan Jodhpur

Page 19

ठकुरसोमेश्वरदेवविरचिता ऐश्वर्येण न दुर्दशा भवति चेजम्भारिरम्भोरुहे
लीनः किं न पराक्रमेण यदि तद् रामः किमेवंविधः । न त्यागादथवा विलोकय बलिं धर्मान्न चेत् तद्वधूः किं दुःखं तदलं खिदा विधिवशादायाति सा याति च ॥७९॥
९. अथ निर्वेदः। भ्रातश्चित्त ! विवक्षुरस्मि किमपि क्रोधं विधत्से न चेत्
पण्यस्त्रीबहुवश्चितेन भवता यद् यत् कृतं तच्छृणु । पूर्वोपात्तवसुव्ययो न गणितः साध्वी वधूः खं मुहु
निन्दन्ती निहिताऽतिदुःखदहने दूनं च पित्रोमनः ॥ ८॥ पृथिव्यां द्रव्यान्धाः कति न परिरब्धाः परिभवै
ने वैश्वर्याध्मातक्षितिपकृपणद्वारि पतिताः। स कोऽप्येषः स्वामी न च परिचितो यः परपद
प्रतिष्ठामानन्दव्यतिकरवरिष्ठां वितरति ॥ ८१॥ न गङ्गेऽहं त्वयि लातो नगं गेहं न च व्यधाम् । सहे मानक्षितिं लुब्धः सहेमानं जनं नमन् ॥ ८२ ॥
न ध्यातः कचिदपि पापिना पिनाकी
नाऽऽकीण जलमरजः सरिद्वरायाः। न भ्रातः ! सकृदपि रामनाम गीतं
हा! नीतं निजमिदमेवमेव जन्म ॥ ८३ ॥ मातः ! सरखति ! सहख बहुक्षमात्व
मेकं विवेकविकलस्य ममापराधम् । यद्दर्शिताऽसि कविधर्मबहिर्मुखानां
मिथ्यावलिप्तमनसामिह पुंस्पशूनाम् ॥ ८४॥ युगमिदं सुकृतैकखलः कलिम्रपतयस्त इमे गुणविद्विषः। उपरता च कथाऽपि महात्मनामहह ! निर्वृतिमेतु कथं मनः ॥८॥ न तद्दिनं यत्र नवं न दुःखं स्थानं न तद् यत्र गतस्य तुष्टिः । न स प्रभुयंत्र च लब्धमाशा मित्रं न तद यत्र निवेदयामि ॥८॥