________________
રાજાદિનાં સશયને દૂર કરવા માટે આકાશમાં રહેલ દેવતાઓએ એ મ`ત્રીની દૃઢતાની પ્રશ'સા કરી.
પ્રાયઃ સર્વે જીવે પણ ધર્મનાં જ અથી હોય છે. પર ંતુ સાચા ધર્મનું સ્વરૂપ ગુરુ વિના જાણી શકાતું નથી. વૃદ્ધિ પામતા માહના અધકારવાળાં સ`સારરૂપી કૂવામાં પડતાં જીવાને ગુરુ જ દીપાવે
છે.
આ ગાળામાં ભવ્યજીવારૂપી કમળાને વિકસાવવાં માટે ચંદ્ર સમા અને પરબ્રહ્મની સ`પત્તિને વિસ્તારતા જિનચ'દ્ર ગુરુ ત્યાં પધાર્યા તેઓનું આગમન સાંભળીને પ્રધાનાદિથી પુરસ્કૃત કરાયેલા જિનધમ ની જિજ્ઞાસાવાળા એવા રાજા ગુરુ પાસે ગયા. મત્રીએ કહેલી વિધિથી તે ગુરુ ચરણમાં નમ્યા. કુલીન જના વિનયને ચુકતા નથી પછી હાથ જોડીને બાળ્યા. રાજાએ ગુરુ ભગવંતને કહ્યું હું વિભા ! સ્વગ અને મેક્ષને આપતુ ધર્મ તત્ત્વ મને કહો.
ગુરુ મેલ્યા. જિનેશ્વરે કહેલા સમ્યગ્દર્શન પૂર્ણાંકને નિરાકાર અને સાકાર ધમ' સુખલક્ષ્મીના ખજાના છે. એમાં મેાક્ષસુખદાયી એવા પ્રથમ ધમ' સાધુઓમાં રહેલા છે. તે ગૃહસ્થામાં રહેલા બીજો ધમ સ્વગ સુખદાયી છે. આ રીતે ગુરુવાણી સાંભળીને વિરક્ત થયેલાં રાજાએ શત્રુ જ્ય નામનાં માટા પુત્રને રાજ્ય ઉપર સ્થાપીને સવેગ રસથી, ભરપુર એવાં રાજાએ અતઃપુર અને મંત્રીની સાથે સુ'યમલક્ષ્મીના આશ્રય કર્યાં. ત્યારે ગુરુએ હિતશિક્ષા આપી.
હે ભદ્ર ! કાઇક રીતે ક્રોડા ભવામાં દુલ ભ અને શિવસુખના સાધનરૂપ ચારિત્રરત્નને ભાગ્ય ચેાગે પામીને ક્રિયાકાંડામાં પ્રમાદ કરવા કયારેય ઉચિત નથી. પ્રમાદ કરતા પૂર્વધર સાધુ પશુ નિગઢમાં જાય છે, જીવેાએ અન`તીવાર દ્રવ્યચારિત્રીપણું પ્રાપ્ત કર્યુ છે પણ ભાવલિંગ વિનાં નિશ્ચિત સ્વાર્થની સિદ્ધિ થતી નથી.
આ રીતે ગુરુની શિક્ષાથી નિમળ ચારિત્ર ધમને પાળીને [ ૧૨૧
acadoesnt
