________________
၀၉၉၉၉၉၉၉၉၉၉၉၉၉၉၉၉၉၉၉၉၉၉၉၉၉၉၉
/၂၀၀၀၀
પદ્મશ્રીએ તેને કહ્યું. હે નાથ ! હમણાં સર્વસમૃદ્ધિથી ભરપૂર એવાં મારા પિતાના ઘરે જઈએ ત્યારે તે પણ ઉત્સાહપૂર્વક છે. હે પ્રિયે! આ ગ્ય નથી. માની પુરુષોને સસરાને ત્યાં રહેવું શેભતું નથી પત્નીનાં ઘરે રહેતાં ધનવાન પણ પુરુષોની મહાનતા ક્ષય પામે છે તે ધનરહિતની તે શું વાત ?
વાઘ અને સિંહથી યુક્ત વન સારૂં, વૃક્ષોની વચ્ચે રહી ફલ પાંદડાનું ભજન સારું, ઘાસ ઉપર સૂવું અને જીણું વસ્ત્રો પહેરવાં પણ ધનહીન પણે સ્વજને વચ્ચે જીવવું સારું નથી.
આ રીતે પત્નીને સમજાવીને અધિક ભાગ્યવાન લક્ષમીની જેમ તેણીને સત્કારીને તે નગરીથી બહાર નીકળ્યાં. કંઈક ચિંતાતુર અંતઃકરણવાળાં તે બંને દિશાનાં મુખને જોતાં નગરીની નજીક રહેલ વૃક્ષની છાયા નીચે થોડીવાર બેઠાં.
હે સ્વામિન! આપણને પીડારહિત એવા જિનવરનું શરણું હ, મુક્તિસીમતીનીમાં આસક્ત મુક્ત-લાલ પત્થર જેવી કાંતિવાળા સિદ્ધોનું શરણ હો. સર્વ મત–માટે સૂર્ય સમા સર્વે સાધુઓ અને સુખનાં એકમાત્ર સાક્ષીરૂપ સર્વ કહેલ ધર્મનું આપણને શરણું છે.
જેટલામાં પદ્મશ્રી પતિની સામે આ રીતે કહે છે. તેટલામાં પવિત્ર અંગવાળે ત્યાં આવેલે ધનાવહ સાર્થવાહ વિશ્વમાં અદભૂત એવી પદ્મશ્રીને જઈને કામના શાસનયુક્ત એ તે ક્ષણમાં સરાગી
. કેઈક પાસેથી તેઓનું સ્વરૂપ જાણીને સૌભાગ્યરૂપી અમૃતના નીક સમી તેણીને ગ્રહણ કરવાની ઈચ્છાવાળા કામાંધ એવાં તે શ્રેષ્ઠીએ કપટથી કૃત્રિમ સ્વાગતા કરીને પત્ની સહિત બુદ્ધસંઘને પિતાનાં સાર્થમાં લા .
સાંજે તે ધનાવહે તેણે વિષાન ખવરાવ્યું, કારણ કામાંધ જને અકૃત્યને પણ કરે છે. વિશ્વનાં જોરે ક્ષણમાં જ મુછ પામીને જલથી છેડાયેલ વૃક્ષની જેમ તે શ્રેષ્ઠીપુત્ર પૃથ્વી ઉપર પડયે. મૃત્યુની દૂતી
testsessedeeseselesedecisesthesedeesa
S
U
C
-
T
V
૧૦
[ ૧૪૫.
