________________
જન્મજાજwઅજજજજ જસ્ટ
હવે ઇચ્છિત ભજન કરીને શ્રેષ્ઠી વડે બહુમાનપૂર્વક ચંદનાદિથી પૂજાયેલા તેઓ ઉઠયાં ત્યારે તે સૌગતેશ્વર! ઘણું કામથી હું હમણાં થાકેલી છું તેથી તમે કહેલે ધર્મ સવારે મહત્સવપૂર્વક ગ્રહણ કરીશ હમણાં તમે જાઓ એ રીતે પદ્મશ્રીથી વ્યાકુલ કરાયેલાં તેઓ જવાની ઈચ્છાથી પિતાનાં મઠ તરફ નીકળ્યાં ત્યારે ગુરુની મોજડી ન જોતાં કોઈએ તે જોઈ છે એમ પરસ્પર કલબલ કરી.
જલદીથી તેનાં દર્શનોત્સુક સર્વે પણ સ્વજનો ભેગા થયા, ફરી હાથ જોડેલી પદ્મશ્રીએ પદ્મસંઘને કહ્યું, હે ભગવન્ ! જે જ્ઞાનથી મારા પિતાની ગતિ કહી તેથી જ પોતાના ગુરુના પગરખાને જાણે.
આ સાંભળીને કોધયુક્ત ચિત્તવાળા ગુરુ બોલ્યા, હે ધમધૂતે કે દુરાચારી! આવું જ્ઞાન મને નથી.
ત્યારે રાષભ શ્રેષ્ઠીની પુત્રીએ સર્વ સમક્ષ કહ્યું, પિતાના પેટમાં પડેલાં પિતાનાં પગરખાને જે જાણતા નથી તે મારા પિતાની આ રીતની ગતિને કઈ રીતે જાણે છે? જલપાત્રનો અજ્ઞાત વ્યક્તિ નંદનવન કરવાને કઈ રીતે ઈચ્છે ?
જે વિશ્વાસ ન થતું હોય તે મારા અન્નનું વમન કરે ત્યારે કર ક્રોધથી અંધ ચિત્તવાળા તેણે પણ તે રીતે કર્યું. ત્યાં નાના એવા ચામડાના ટુકડાઓને જોઈને હાસ્યયુક્ત મુખવાળા લેકે બેલ્યા અહે! આ ગુરૂનું જ્ઞાન ! પછી લજિજત અંત:કરણવાળા તેને કઈ પણ રીતે શાંત કરીને બુધ્ધદાસ શિષ્યો સાથે સ્વસ્થાને રવાના કર્યો.
એકદા કોપયુક્ત પસંઘે બુદ્ધદાસને બેલાવીને કહ્યું કે તારી પુત્રવધૂ મને નક્કી શાકિની લાગે છે. તેથી પાપપરાયણ એવી તેણીને ઘરથીમાં કાઢી મૂક નહીંતર થોડા જ વખતમાં તારા કુળને વંસ થશે.
ગુરુવાકય સાંભળીને શ્રદ્ધામૂઢ અને મૂઢ બુદ્ધિવાળા તેણે પણ તે દેષને સાંભળીને તેણીને ઘરમાંથી કાઢી મુકી, તેણીનાં દેષને કહેતાં પિતાદિથી નિવારવાં છતાં બુદ્ધસંઘ પણ તેણીનાં મેહથી તેની સાથે નીકળ્યો.
૧૪૪ ]
