________________
နနနနနနနနနနနနနနနီနီ એ સમુદ્રદત્ત નામે શ્રેષ્ઠી રહેતે હતે. ધન મેળવવા માટે પ્રયત્નશીલ છતાં પણ અત્યંત નિર્ધન એવા તેણે દાનનો મહિમાને જોઈને ત્યારે અંતરમાં વિચાર્યું. સજજનોને પણ ગ્રાહ્યગુણવાળો આ શુરદેવ શ્રેષ્ઠી ધન્ય છે જેણે આ ચિત્ત-વિત્ત અને સુપાત્રને વેગ થયે
કેટલાકને ચિત્ત હોય છે તે કેટલાકને વિત્ત હોય છે તે વળી કેટલાકને બંને હોય છે. પણ ચિત્ત-વિત્ત અને પાત્રને વેગ ધન્ય એવાં પુણ્યશાળીનેજ હોય છે.
સુપાત્રમાં શ્રદ્ધાપૂર્વક શુદ્ધ વસ્તુઓનું જે દાન, તે પૂર્વપુણ્યને વિપાક છે. એવું સજજનેનું માનવું છે. નિર્ધન એવાં મને આ રીતનાં શુભને ઉદય ક્યારે થશે ? જેથી પાત્રદાનથી ઉત્પન્ન થતાં આ રીતનાં ફળને હું મળવું. પરંતુ ધન વિનાં દાનધર્મ શક્ય નથી કારણ ગૃહની સર્વ સ્થિતિએ ધનને આધીન કહેલી છે.
સન્માન ધનથી જ છે સુકુળથી નહીં, કીર્તિ ધનથી” જ છે પરાકમથી નહીં. કાંતિ (૩૫) ધનથી છે યૌવનથી નહીં, અને ધર્મ પણ ધનથી” જ છે જીવિતથી નહીં..-સ્વપક્ષ વિના વાદને, યૌવન વિના વિલાસને અને ધન વિના દાનને કરતે હાંસીપાત્ર બને છે.
તેથી દેશાંતર જઇને ધને પાર્જન કરીને પાત્રદાનથી જીવનને સફળ કરીશ.
પછી ધનાવહ સાર્થવાહને લઈને નાયક કરીને આ સજજન, ધન માટે ભગલ નામનાં દેશ તરફ ચાલ્યા. સાર્થવાહની સાથે જતાં કમે કરીને તે સુંદર એવાં ગુણેનાં સમૂડરૂપ પલાસક નામના ગામે પહોંચ્યા
તેજ ગૃહસ્થ પ્રશંસનીય છે, તેઓને જ જન્મ સફળ છે કે જેઓ શુધ્ધ વસ્તુઓ વડે ભક્તિથી પાત્રદાન કરે છે, તે પાત્રદાનની
સ્તવના કરવાં કેણ સમર્થ છે, જેથી સંસારી બંને લેકમાં સુખી થાય. આ રીતે ચિંતવતાં નિદ્રાને પામેલા તેને રાત્રિમાં ગ્રામધિષ્ઠાયિકા દેવીએ સ્વપ્નમાં આનંદથી આ રીતે કહ્યું.
