________________
રૂપ જયલક્ષ્મીનાં પાત્ર સમા સુઇડ નામે રાજા હતા. દૃઢધમની સ્થિતિ વડે સમિતિનાં પ્રયત્નથી જે ખંને રીતે રાજાઓની અને સાધુએની સભાને શે।ભાવતા હતા,
પતિનાં અતરને હરી લેતાં સદાચારોથી યુક્ત એવી વિજયા નામની પ્રિયા અનેક ગુણેાથી પરિવરેલી હતી.
પવિત્ર કર્મોથી યુક્ત સારી મતિવાલેા સુમતિ નામે તેના મ`ત્રી હતા. અને તેમ'જ ગુણુથી પણ ગુણશ્રી તેની પત્ની હતી,
ત્યાંજ પરમાત શૂરદેવ નામે શ્રેષ્ઠી હતા અને સર્વાંગીન ગુણયુક્ત ગુણવતી નામે તેની પત્ની હતી. નિત્ય પાત્રદાન—જિનપૂજાદીનાહારાદિ કાર્યાંથી તે પત્તિએ પેાતાનો જન્મ કૃતાં કર્યાં હતા.
એકદા વ્યાપાર કરી દેશાંતરમાંથી લાવેલા અશ્વરત્નો શુરદેવે રાજાને ભેટ ધર્યાં. ખુશ થયેલ રાજાએ પણ ક્રોડ સુવર્ણના દાનથી સત્કારીને તેને નગર શેઠની પદવી આપી દેવાની અને રાજાઓની કથા રત્ન-સાગર ઘેાડાનો વ્યાપાર અને રસસિધ્ધિ તરત જ દદ્રિતાને હણે છે.
શ્રેષ્ઠ એવા રાજસન્માનને પામીને ચતુર ચિત્તવાળા તે શ્રેષ્ઠી પરકાર્યોંમાં જરા પણ વિચિત્રતા કરતા નથી,
એકદા તપસ્વી એવાં ગુણુશેખર નામે મુનીન્દ્ર પારણાં માટે ભેાજન સમયે તેનાં ઘરે આવ્યાં. આદરયુક્ત તેને આગમાકત વિધિથી પ્રણામ કરીને ઘણી ભક્તિથી પોતેજ તેમને ખીર આપી. ત્યારે તે દાનથી ખુશ થયેલાં દેવાએ તેના ઘરે પાંચ આશ્ચય કર્યાં. અહા ! સાબુદાનરૂપ કલ્પવૃક્ષનો વૈભવ. સ` રસાથી યુક્ત પાત્રદાનનાં પ્રભાવે શૂરદેવે તે ભવમાં તીર્થંકર નામકમ ખાંધ્યુ
ન્યાયથી ધર્મોનાં ભેદોમાં 'દાન' કોપણે રહેલ છે કારણ તેનાં પ્રભાવે સર્વે પણ સપત્તિ મળે છે. ધનાં સ` ભેદોમાં રાજા દાન ધને માને છે, કારણ સર્વે પણ ધમવાદીએ તેણે આગળ કરે છે. તે’જ નગરીમાં સાગરદત્ત શ્રેષ્ડીના પુત્ર, ગુણવાનામાં પ્રસિદ્ધ
૧૬૦ ]
