________________
၀၀၀၀
၀၀၀၀၀၀၀၀၀၀၀၀၀၀၀၀၀၀၀၀၀၀၀၀၀၀၀၀၀၀၀၀၀၀၀၀
હમણુ હુ યતિધર્મનાં ભારને વહન કરવામાં સમર્થ નથી, ગજરાજને
ગ્ય ભાર વહન કરવાં શું ગળિયે બળદ સમર્થ થાય છે ! હમણાં મને ઉત્કૃષ્ટ શ્રાવકાચાર કરવાની ઈચ્છા છે તે ક્ષમાપતિ ! કૃપા કરીને મને તે કહો !
આ રીતે શ્રેષ્ઠીની વાત સાંભળીને ગણધર બેલ્યાં, હે સકર્ણ તું ભાવશ્રાવકનાં લક્ષણોને સાંભળ. | (કુરાસુરના સમૂહથી અક્ષોભ્ય એવાં સમક્તિ વ્રતથી ભૂષિત ૧૨ ઘતેને પાળતે, વિશુદ્ધ વ્યવહારથી પ્રાપ્ત થયેલ લક્ષમીને શ્રી જિનહાદિ ક્ષેત્રમાં વ્યય દ્વારા કૃતાર્થ કરતે, ત્રિકાળ જિનપૂજા કરતે, ઉભય ટંક આવશ્યકમાં તત્પર, સુપાત્ર દાનનાં યેગથી નિરવદ્ય એવાં અન્નને ખાતે, ઉપધાન તપથી પવિત્ર એવાં સિદ્ધાંતને ભણત, સાધુ સેવાના રસવાળો તીર્થયાત્રાથી જેણે આત્માને પવિત્ર કર્યો છે એ અતિ વિષયાસક્તિ નો ત્યાગી, ધર્મોન્નતિ કારક, સચિત્ત આહાર ત્યાગી, સંવાસાનુમતિથી (કુટુંબીઓ સાથે રહેતાં તેઓનાં પાપની અનુમોદનાથી) પણ ગભરાતે જે બુદ્ધિમાન અગિયારે પ્રતિમાઓને પણ આરાધે છે તે શ્રાવકને તત્ત્વવેદીઓએ સાધુ જે કહ્યો છે.
પ્રતિમાની વિધિ પૂર્વ મહર્ષિઓએ આ રીતે કહ્યો છે, આ પ્રતિમાઓની આરાધનાથી ગૃહસ્થ, દેવેને પણ વંદનીય થાય છે. ધર્મને સ્વીકારીને ભવસંબંધી દુઃખથી ખેદ પામેલે વિવેકી અને સંવેગથી શમણુધર્મનાં સ્વીકારની ઈચ્છાવાળે ગૃહસ્થ તેને સારી રીતે જાણે આ રીતે વિચારે કે હું આ કરવાને માટે સમર્થ છું જે શક્તિમાન હેય તે શ્રમણધર્મ તરફ જાય–જે અસમર્થ હોય તે પછી જિન કથિત અગિયારે પ્રતિમાને દર્શનાદિ શાસ્ત્રોક્ત વિધિથી કરે.
| દર્શન–વ્રત–સામાયિક-પષધ-પરા–બ્રહ્મચર્ય—સચિત્ત ત્યાંગ-આરંભ
૮ ૯ ૧૦ ૧૧ ત્યામ-પ્રેષ્ય ત્યાગ-ઉદ્દિષ્ટ ત્યાગ-શ્રમણરૂપપણું આમ ગૃહસ્થ ધર્મમાં - sweeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeee
[ ૧૮૧