________________
માટે મેઘ સમાન, એધિ બીજની વૃદ્ધિ માટે એક માત્ર કારણરૂપ, ભવતારક, અને માન-પ્રમાણ-વણ થી યુક્ત પ્રતિમાએથી શેલતુ જિનદ્વિર નગરીમાં બધાવ્યું..
દિવ્ય આભૂષણેાથી ભૂષિત અને સખીઓથી પરિવરેલી પદ્મશ્રી રાજે ત્યાં દેવપૂજા માટે જાય છે.
ત્યાં બૌધ્ધામાં શ્રેષ્ઠ, ઘણાં યશવાળા યુદ્ધદાસ નામે શ્રેષ્ઠી તુતે. બુધ્ધદાસી તેની પ્રિયા હતી. નવીન યૌવનના આરભથી મન્મત્ત થયેલા બુધ્ધસધ નામે તેમના પુત્ર હતા.
એકદા તે પુત્ર પ્રત્યક્ષ કામદેવ જેવા કામદેવ નામના મિત્ર સાથે જિનમ‘દ્વિરે પહોંચ્યા. ત્યાં જિનપૂજામાં કુશળ જેવી આંખવાલી પદ્મશ્રીને જોઇને કુમારે વિચાયું.
અહે ! રૂપ અહા ! પુરુષોની આંખના થાકને દૂર કરતી શરીર કાન્તિ, અહા ! યુવાનાના ઉન્માદ માટે ઔષધરૂપ સર્વાંગનુ સૌભાગ્ય કુલધારી, દિબ્યરૂપવાળી, અમૃતનાં ઝરણાં સમી, તેણીને જોતા તે ક્ષણ માટે યાગીની જેમ નિનિમેષ નયનવાળા થયા. આ રીતે જોતા તે કામબાણેાથી એ રીતે પીડાયેા કે જેથી ડગલુ મૂકવા પણુ સમ ન થયે.
પછી મિત્ર પરાણે સમજાવીને કામબાણેાથી વિધાયેલા એવા પણ શ્રેષ્ઠીપુત્રને પોતાનાં ઘરે લઈ ગયા.
કામજવરથી જલતી કાયાવાળા તે પાણીથી ત્યજાયેલ માછલીની જેમ બિછાનાયુક્ત પલંગમાં પણ ધીરતા પામ્યા નહી.
કામદેવ દ્વારા તેની વાત જાણીને સ'ભ્રમયુક્ત ચિત્તવાળી માતાએ ત્યાં આવીને પુત્રને કહ્યુ', હે વત્સ ! હમણાં તારા શરીરમાં કઇ રોગ પીડા કરે છે ! તુ ઊંઠે સાકરનું પાણી પી લેાજન કર ! અથવા સીતા. પલાથી મિશ્રિત ઉકાળેલુ દૂધ લે અથવા તને જે ચિંતા હૈાય તે તુ
મને કહે
કામ વિકારો વિદ્યુલ ચિત્તવાળા કુમારે, લજ્જા મૂકીને નિશ્વાસ મૂકતા મૂકતા માતાને કહ્યુ. ઋષભ શ્રેષ્ડીની કન્યાના હસ્તમેળાપના
abdash
૧૩૨
