________________
જજઅજ રજ અવકાશજ
આ રીતે દીર્ઘ સંસારના દુઃખના કારણભૂત એવું દેવ-ગુરુ સબંધી લૌકિક મિથ્યાત્વ શાસ્ત્રોમાં કહ્યું છે.
કુતીથિ કે એ ગ્રહણ કરેલ જિન બિબેની પૂજા કરવી, જિની. ત્યાદિમાં આશાતના કરવી. નિષિદ્ધમાં આદર કરે અને અનિષિદ્ધમાં નિષેધ કરે એ રીતે દેવ સંબંધી કેત્તર મિથ્યાત્વ કહ્યું છે. વળી ભવબીજના કારણભૂત ગુરૂઆશ્રયી મિથ્યાત્વ તે શીલાદિથી ભ્રષ્ટ એવાં સાધુઓને વંદના, પૂજા અને આદર સત્કાર કરે તે છે.
જેઓ લકત્તમ વેષ અને દેહવાળા હોવા છતાં પણ પુષ્પતાંબુલ આધાકર્મ તેમજ સર્વ જળ અને સચિત્ત ફલને ભેગવે છે. સંબંધી વ્યવહાર કરે છે, ઘણાં પરિગ્રહને રાખે છે. એકાકી વિચરે છે અને સ્વછંદપણે વર્તન કરે છે અને બોલે છે, ચૈત્ય કે મઠમાં રહે છે (નિષ્કારણ) એક સ્થાનમાં રહે છે, સ્વચારિત્ર્યની પ્રશંસા કરતાં હોય, પિતાની જાતને સુવર્ણ કમળ ઉપર ચલાવતા હોય એવાં સાધુઓને વંદનાદિ કરવું (તે મિથ્યાત્વ છે) તે મિથ્યાત્વને દૂરથી જ વિવિધ ત્રિવિધે ત્યાગે તે જ નિશ્ચયથી શ્રાવક છે અન્ય સર્વે ના માત્ર છે.
આ રીતે મિથ્યાત્વથી રહિત જે સમકિતને ભજે છે તે બુધજને માં નિકટ મોક્ષગામી પણે પ્રસિદ્ધ થાય છે. ]
આ રીતે દેશના સાંભળીને, મદ્ય માંસાદિને ત્યાગતા બુદ્ધદાસે, કુટુંબ સહિત મિથ્યાત્વને ત્યાગીને દંભથી સમકિતપૂર્વક બાર વ્રતને સ્વીકાર કર્યો. અને શ્રાવકપણને આશ્રય લીધે, અરે ! માયાનું નાટક પછી જિનપૂજા સાધુભક્તિ કરે છે અને ત્યયાજિત લક્ષ્મીને મુનિઓએ કહેલ સ્થાનમાં વાપરે છે.
તે મિથ્યાત્વના રસ્તાથી મૂકાયેલા તેના જિનમાર્ગગામીપણાને જોઈને ત્રાષભે આ રીતે પ્રશંસા કરી. આ બુદ્ધદાસ લક્ષ્મીપતિ ધન્યાતિધન્ય છે, કે જેણે કુલક્રમથી આવેલા ગાઢ એવાં મિથ્યાત્વને ત્યાગીને વિશ્વવ્યામોહકારી કુશાસ્ત્રના બંધનેને મૂળથી છેદીને જિનશાસનને ਉbsਰਿbstਰਿ ਪਰ
ਫਿਰ ਵੀ ૧૩૬ ]
