________________
ધર્મના આદ્ય પ્રકાશક : ૧૧ વિના લક્ષ્મીના વ્યયે કે વિના બીજાઓને તકલીફ આચ્ચે બચી જાય ?
મનુષ્યજાતિ અભક્ષ્યનું ભક્ષણ કરે, રેગથી પીડાય અને પછી તેના સંરક્ષણાર્થે નિરપરાધી પશુ અને જતુજગતને સંહાર કરીને દવાઓ ઉત્પન્ન કરાય અને એ દવાઓ ઉપન્ન કરનારા દયાળુ મનાય, એના કરતાં મનુષ્યજાતિને અભય ભક્ષણથી જ બચાવી લેવાનો પ્રયાસ કરનાર પરમ દયાળુ છે, એમ ન માનવામાં શું કારણ છે ? નિરપરાધી પ્રાણીઓના સંહારથી મનુષ્યજાતિ ઉપર વધતે જતે પાપનો ભાર શું મનુષ્યદયાની આડ નીચે ઢંકાઈ જશે ? પાપ તે પાપ જ છે અને તેમાં પણ નિરપરાધી ત્રસ જતુઓની હિંસા–એ તો ઘેર પાપ છે, એના વિપાકે (results) અતિશય કડવા છે તથા એક વખત પાપ કર્યા પછી તેના પરિણામમાંથી કોઈથી પણ છૂટી શકાતું નથી, એ સત્ય શાશ્વત (eternal) છે. એની સામે આંખમીંચામણાં યે મનુષ્યજાતિનું શું ભલું થવાનું છે ? શ્રી જૈનશાસને ફરમાવેલી અભક્ષ્ય ભક્ષણાદિના ત્યાગની વાતે વર્તમાન જમાનામાં કોઈને ઉપયોગી થઈ પડે એવી નથી, એ જાતના ઉપલક જવાબે દ્વારા એમાંથી છૂટી જવા પ્રયત્ન કર, એ પિતાની જાતને ખતરામાં મૂકવા જેવું છે. મહારંભેને પણ તજવા જોઈએ
અભક્ષ્ય ભક્ષણને જીવનપર્યન્ત ત્યાગ, એ જેમ શ્રી શાસનનો આદેશ છે. તેમ આજીવિકા યા જીવનનિર્વાહનાં સાધને મેળવવા માટે, તેમ જ વ્યાપારાદિકથી ધનવૃદ્ધિ માટે પણ જેમાં મહારંભ યાવત્ પંચેન્દ્રિય પ્રાણીઓને ભયંકર વિનાશ રહેલો છે, એવા ધંધા એ નહિ કરવા માટેનું ફરમાનથી પણ શ્રી જૈનશાસનમાં જ કરવામાં આવેલું છે.
