________________
૨૬: જૈનમાર્ગની પિછાણ
એ કારણે સાધુમુખે સાધુ અને શ્રાવક સંબંધી સામાચારીનુ નિર'તર શ્રવણ કરે તે શ્રાવક; એવું સ્પષ્ટીકરણ કરવું પડ્યું, સાધુ અને શ્રાવક સંબધી ઉત્તમ સામાચારીનું નિરંતર શ્રવણ કરે, તે શ્રાવક એટલું જ લક્ષણ નહિ કરતાં ‘સમ્યગ્દનાદિને પામેલો આત્મા સાધુ અને શ્રાવક સંબંધી સામાચારીને સાધુ–મુખે સાંભળે તે શ્રાવક,’ એ લક્ષણ કરવાથી મિથ્યાદષ્ટિ આત્મા સાધુમુખે સાધુ અને શ્રાવક સંબંધી સામાચારી સાંભળે તેા પણ શ્રાવક નહિ, એ નકકી થાય છે. આ લક્ષણ સ્વબુદ્ધિથી કલ્પેલુ નથી, કિન્તુ શ્રી તીર્થંકરગણધરાદિ મહાપુરુષોએ કહેલુ છે. તેથી પરમ શ્રદ્ધેય (worthy of belief) છે.
શ્રદ્ધાન અને અનુષ્ઠાનનું મૂળ શ્રવણ
નિત્ય ગુરુમુખે ધમ શ્રવણ કરવાથી નવીન નવીન સવેગ, અંતઃકરણની આર્દ્રતા, સસાર પ્રત્યે ઉદાસીનતા અને માક્ષ પ્રત્યે તીવ્ર અભિલાષ થાય છે. સ`વેગાદિકથી સમ્યગ્જ્ઞાનને આવરણ કરનારાં કર્મના અધિક ક્ષયેાપશમ થાય છે, જ્ઞાનને આવરણ કરનારાં કમેર્માના અધિક અધિક ક્ષયેાપશમ થવાથી તત્ત્વાતત્ત્વના યથાર્થ એધ થાય અને તત્ત્વાતત્ત્વના યથાર્થ અને નિશ્ચિત મેધ થવાથી આત્મા અતત્ત્વના ત્યાગી અને તત્ત્વને સેવનારા થાય છે. શ્રી જિનવચનનું શ્રવણ કરવાના પરિણામે આત્માને આ રીતે અનેક લાભેાની પર'પરા પ્રાપ્ત થાય છે, જ્યારે એની ઉપેક્ષા કરનારને એમાંના એક પણ લાભ પ્રાપ્ત થતા નથી; એટલું જ નહિ, પણ જીવનપર્યન્ત અસાર એવા દેહ, ધન અને સ્વજનાદિની મમતા કરવા દ્વારા અનેક પ્રકારનાં પાપાને ઉપાર્જન કરી દુર્ગતિમાં જવાનુ થાય છે.
