________________
૨૦૬,
જૈનધર્મ વિકાસ
सरलता के सिवाय और कोई श्रेष्ठ गुण देखने में नहीं आया विवेक विनयादि गुणों से पूर्ण सरलता को जीवन में स्थिर रखने के लिए वारम्बार विचार करते रहना चाहिए। जिस के जीवन मे यह गुण सहज भावसे प्राप्त हुआ है उन महानुभावों को कोटिशः वन्दन हो ।
महर्षि हरिभद्रसूरिजी, सिद्धर्षिजी, महोपाध्याय यशोविजयजी आदि महानुभावों के चरित्र अवश्य विचारने योग्य है उनो के चरित्रों से 'सरलता' प्राप्त होति है यह निःसंशय है ॥
मुनि हेमेन्द्रसागर નાવાઢ (ફિરોહી) તા. ૨૦–૧૨–
ધર્મે વિચાર
લે. ઉપાધ્યાય શ્રીસિદ્ધિમુનિજી.
(ગતાંક પૃષ્ઠ ૧૦૮ થી અનુસંધાન) (૩) માતા એ શબ્દનું મહત્ત્વ અપાર છે. એના વિના કશાની હયાતી જ નહિ! પિતાના અસ્તિત્વને લાવનાર વિષે કોઈ શું વિચારી શકે? માતા ગમે તેવી હોય તેય શું? તેનાથી ઉન્ન થનારને માટે તે સદા પૂજ્ય અને પવિત્ર છે. પિતે તેનાથી કદાચ ત્યજાય, પણ તે કદિ ત્યાજ્ય નથી. એનામાં જે ગૌરવ હતું તે તને આપ્યું. વધારે ક્યાંથી આપી શકે? એણે જે નૂર ગુમાવી તને અધ્યું છે, બસ, એટલાથી જ તું જીવનભર કૃતજ્ઞતાથી વર્તજે, અને પૂર્ણ ફરજ બજાવજે. તેણે તને જાતિનો ઉમદા અને મહાન વારસો આપે હોય તો તેને હિસાબ ભલેને, જગત બે બેઠું કર્યા કરે. તારે તેને હિસાબ કરવાને હાયજ નહિ. તારે કરવાનું એજ છે કે, એ વારસો કદાચ નિર્જીવ હોય તે, તે નિર્જીવ નથી એમ જગતને બતાવી આપવાનું છે.
મહાવીરેને પણ જનનીની કુખ દીપાવવાનું કહેવામાં આવે છે તે એટલા જ માટે મેરૂ સમ ધીરજવતે “વીર” સ્થિરતા છોડી દઈ “હાલે તો માતાની અંત:પ્રેરણાથીજ, બીજાથી નહિ. તત્વવેત્તાના જ્ઞાનની કીસ્મત આપી શકાય, પણ માતાના અજ્ઞાનની કીસ્મત આપવી હોય તોય તે ઘણું જ મેંઘી અને મુશ્કેલ છે. એ કીસ્મત આપતાં “મહાને’ને સકેચાવું પડે છે.
સ્ત્રી હદયના અંશથી પુરૂષના હૃદયાંશને પશે છે. માતા હદયના અંશથી
