________________
મનસાગરનાં મોજા
૨૧૧
આશાતના છે. અવિવેક છે. કારણ કે એવા અવિવેકથી ત્યાંની હવામાં તેવાં પરમાણુ ઉત્પન્ન થઈ મંદિરના વાતાવરણને કલુષિત કરે છે. એ વાતાવરણ અન્ય ઉપાસકને તેમજ આપણને પવિત્ર વિચાર, અને આત્મિક શાંતિમાં ડખલ કરે છે. પવિત્ર વિચારોને બોંકવા દેતું નથી. માટે ઉપાસના મંદિરમાં દાખલ થઈ માનવીએ વિચાર, વાણું. અને વર્તન સૌમ્ય રાખવા ખાસ સંભાળ રાખવી.
આશાતના કરનારને તેનું ફળ અન્ય ઉપાસકે કરતાં વધુ પ્રબળ રીતે ભોગવવું પડે છે સમાન સમાન ખેંચે છે. એ નિયમ અનુસાર આપણે વહેતાં મુકેલાં પરમાણુઓ પોતાના સમાનધમી એવા આપણું ઉપર તુરત પાછા હલો કરી આપણને આત્મિક શાંતિથી દૂર ખેંચે છે.
જેને આત્મવિકાસની ખરેખરી ધગશ હોય તેને તે આખું જગત ઉપાસના મંદિર છે. એટલે એ વ્યક્તિએ જીવનની એકે એક ક્ષણ માનસિક, વાચિક, કે કાયિક શક્તિનો એ રસ્તે અપવ્યય ન થાય એ ખાતર જાગૃત રહેવું જોઈએ.
મૂર્તિની સામે પૂંઠ કરવી એ આદર્શ સામે પૂંઠ કરવા બરાબર છે. કારણ કે મંદિરમાં જવાને આપણે મુખ્ય આદર્શ મૂર્તિ મારફત વિતરાગતા, શાંતિ, નિર્ભયતા અને અહિંસાનો વિચાર કરવાનો છે–પાઠ શીખવાનો છે. આદર્શ સામે પૂંઠ કરે એટલે હરાયાં ઢેર જેવું આપણું જીવન થાય.
સ્ત્રીઓ વારંવાર પાનીએ જેતી હોવાથી બૈરાની બુદ્ધિ પાનીએ કહેવત પ્રચલિત થઈ છે. માટે આદર્શ સામે નજર રાખવી એમાંજ વિકાસ છે.
જે કિયા, વાણું કે વિચારથી આત્મવિકાસ થાય તે જ ધર્મ.
જે ક્રિયા, વાણી કે વિચારથી આત્મ વિકાસ થતો અટકે, યા થયેલા વિકાસમાંથી પાછા પડાય તે પાપ.
ધર્મ એટલે આત્મવિકાસ, પાપ એટલે આત્મવિકાસનો નાશ અથવા અટકાવ.
આત્મવિકાસ કે ઘાતમાં મુખ્ય ભાગ ભજવનાર મન છે. વાણી અને ક્રિયા એ મનમાં આવેગ ઉત્પન્ન કરનારા અને પોષનાર મહત્વનાં અંગ છે. માટેજ મનની પવિત્રતા સાથે વાણું અને આચરણની વિશુદ્ધિ માટે વારંવાર કહેવામાં આવે છે.
સુધારે સદર માસિકના પિષ માસના અંક ત્રીજતા પૃષ્ઠ ૧૧૭ માં રામદાવાદના સમાચારમાં જૈનાચાર્ય શ્રી સિદ્ધિસૂરીજીના શિષ્ય રંગવિજયજીના શિષ્ય રાજવિજ્યજીએ સરસપુરમાં વાસણશેરીના ઉપાશ્રયે ચૌમાસી ચૌદશ ગુરૂવારે કરી કાર્તક પૂર્ણિમા શુક્રવારે આરાધેલ છે, તેમ જણાવેલ છે, તે સમાચાર સાચા નથી પણ તેઓશ્રીએ ચૌમાસી ચૌદશ બુધવારની કરી કાર્તિક પૂર્ણિમા ગુરૂવારે કરી ભાવ સાર વનમાળીદાસને ત્યાં ચાતુમાસ બદલેલ છે, તેમ તેમના કહેવાથી અમે સુધારે સુચવીએ છીએ.
